11. Osądź je, Boże! Niechaj upadną od myśli swoich: wedle mnóstwa niezbożności ich wypędź je; bo cię rozdraźnili, Panie.
12. I niech się rozweselą wszyscy, którzy nadzieję mają w tobie: na wieki radować się będą, i będziesz mieszkał w nich: i będą się chlubić w tobie wszyscy, którzy miłują imię twoje.
13. Albowiem ty będziesz błogosławił sprawiedliwemu: Panie, jako tarczą dobréj woli twéj obtoczyłeś nas.
1. Na koniec w pieśniach, Psalm Dawidowi na oktawę.
2. Panie, nie w zapalczywości twéj strofuj mię, ani w gniewie twoim karz mię.
3. Zmiłuj się nademną, Panie; bomci chory: uzdrów mię, Panie; boć strwożone są kości moje.
4. I dusza moja strwożona jest bardzo: ale ty, Panie, pókiż?
5. Nawróć się, Panie, a wyrwij duszę moje: zbaw mię dla miłosierdzia twego.
6. Albowiem w śmierci niemasz, ktoby na cię pamiętał: a w piekle, ktoć wyznawać będzie?
7. Pracowałem w płaczu moim: będę omywał na każdą noc łóżko moje: łzami mojemi będę polewał pościel swoję.
8. Strwożyło się od zapalczywości oko moje: zstarzałem się między wszystkimi nieprzyjacioły mymi.
9. Odstąpcie odemnie wszyscy, którzy nieprawość czynicie; albowiem wysłuchał Pan głos płaczu mojego. [1]
10. Wysłuchał Pan prośbę moję: Pan modlitwę moję przyjął.
11. Niech się zawstydzą i wielce zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi: niech się nawrócą i zawstydzą bardzo prędko.
1. Psalm Dawidów, który śpiewał Panu za słowa Chusy, syna Jemini. [2]
2. Panie, Boże mój! w tobiem nadzieję położył: wybaw mię od wszystkich prześladowców moich, i wyzwól mię:
3. By kiedy nie porwał jako lew dusze mojéj: gdy niemasz, ktoby odkupił, ani ktoby wybawił.
4. Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, jeźli jest nieprawość w rękach moich:
5. Jeźlim oddał oddawającym mi złe, niech upadnę słusznie przed nieprzyjacioły moimi próżny.
6. Niechaj prześladuje nieprzyjaciel duszę moję: i niech poima, i podepcze na ziemi żywot mój: a sławę moję niechaj w proch obróci.
7. Powstań, Panie, w gniewie twoim: i wynieś się na granicach nieprzyjaciół moich: i powstań, Panie, Boże mój, w przykazaniu, któreś rozkazał.
8. A zgromadzenie narodów obstąpi cię: i dlatego wróć się na wysokość.
9. Pan sądzi narody. Sądź mię, Panie, według sprawiedliwości mojéj, i według niewinności mojéj na mnie.
10. Zginie złość grzeszników, a prosto poprowadzisz sprawiedliwego, badający się serc i nerek, Boże. [3]
11. Sprawiedliwa pomoc moja od Pana, który zbawia prawych sercem.
12. Bóg, sędzia sprawiedliwy, mocny i cierpliwy, zaż się gniewa na każdy dzień?
13. Jeźli się nie nawrócicie, miecza swego dobędzie: łuk swój naciągnął i nagotował go.
14. I nałożył na nim naczynie śmierci, strzały swe pałającemi sprawił.
15. Oto rodził niesprawiedliwość: począł boleść, i urodził nieprawość. [4]
16. Dół otworzył i wykopał go: i wpadł w dół, który uczynił.
17. Obróci się boleść jego na głowę jego: a na wierzch głowy jego nieprawość jego spadnie.
18. Będę wyznawał Panu według sprawiedliwości jego: i będę śpiewał imieniowi Pana najwyższego.
1. Na koniec za prasy, Psalm Dawidowi.
