20. Dusza nasza znosi Pana; bo jest pomocnikiem i obrońcą naszym.
21. Albowiem w nim się rozweseli serce nasze: a w imieniu świętem jego mieliśmy nadzieję.
22. Niechaj będzie miłosierdzie twoje, Panie, nad nami, jakośmy nadzieję mieli w tobie.
1. Dawidowi, kiedy odmienił twarz swoję przed Abimelechem, i opuścił go, i odszedł. [1]
2. Będę błogosławił Pana na każdy czas: zawżdy chwała jego w uściech moich.
3. W Panu się chlubić będzie dusza moja: niechaj słyszą ciszy, a niech się weselą.
4. Wielbcie Pana zemną: a wywyższajmy imię jego spółecznie.
5. Szukałem Pana i wysłuchał mię, i ze wszech utrapień moich wyrwał mię.
6. Przystąpcie do niego a oświecajcie się: a oblicza wasze nie będą zawstydzone.
7. Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
8. Wpuści Aniół Pański wokoło bojących się go, i wyrwie je.
9. Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan: błogosławiony mąż, który w nim ma nadzieję.
10. Bójcie się Pana wszyscy święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.
11. Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli: lecz szukającym Pana na żadnem dobrem nie będzie schodziło. [2]
12. Pójdźcie sam synowie, słuchajcie mię: bojaźni Pańskiéj nauczę was.
13. Który jest człowiek, który chce żywota, pragnie dni dobrych widzieć? [3]
14. Strzeż języka twego od złego, a usta twoje niech nie mówią zdrady.
15. Odwróć się od złego, a czyń dobrze: szukaj pokoju, a ścigaj go.
16. Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi: a uszy jego na prośby ich: [4]
17. A twarz Pańska nad czyniącymi źle, aby wygładził z ziemie pamiątkę ich.
18. Wołali sprawiedliwi, a Pan je wysłuchał: i ze wszech ucisków ich wyswobodził je.
19. Bliski jest Pan tym, którzy są utrapionego serca: i zbawi pokorne w duchu.
20. Mnogie uciski sprawiedliwych: a z tych wszystkich Pan je wybawi.
21. Strzeże Pan wszystkich kości ich: jedna z nich się nie skruszy.
22. Śmierć grzeszników najgorsza: a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.
23. Pan odkupi dusze sług swoich: a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w nim nadzieję mają.
1. Samemu Dawidowi.
Osądź, Panie, szkodzące mnie, zwalcz walczące przeciwko mnie.
2. Porwij broń i tarczą, a powstań mi na pomoc.
3. Dobądź miecza i zawrzyj przeciwko tym, co mię prześladują. Rzecz duszy mojéj: Jam jest zbawieniem twojem.
4. Niech będą zawstydzeni i zesromoceni szukający dusze mojéj: niech się cofną nazad, i niech będą zelżeni, myślący mi złe.
5. Niechaj będą jako proch przed wiatrem: a Aniół Pański niechaj je uciśnie.
6. Niech będzie droga ich ciemnością i ślizawką: a Aniół Pański niechaj ich goni.
7. Albowiem bez przyczyny kryli na mię zatracenie sidła swego: niesłusznie urągali duszy mojéj.
8. Niechajże nań przyjdzie sidło, o którem nie wie: a ułowienie, które zakrył, niechaj go poima, i niechaj w onóż sidło wpadnie.
9. A dusza moja rozraduje się w Panu: i ukocha się w zbawieniu jego.
- ↑ 1. Król. 21.
- ↑ Luc. 1, 53.
- ↑ 1. Pet. 3, 10.
- ↑ Eccl. 15, 20. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.) Żyd. 4, 13.
