Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0556

Ta strona została uwierzytelniona.


PSALM LVIII.
U Żydów 59.
Może Psalm ten i Dawidowi i Chrystusowi być przywłaszczon: onemu, że się modlił, aby od nieprzyjaciół był wyswobodzon, temu, że się modlił przeciwko złéj bóżnicy.

1.Na koniec: nie zatracaj, Dawidowi na napis, kiedy posłał Saul i strzegł domu jego, żeby go zabił. [1]

2.Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Boże mój: i od powstawających przeciwko mnie wybaw mię.

3.Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość: i od mężów krwawych wybaw mię.

4.Boć oto ułowili duszę moję: rzucili się na mię możni: ani nieprawość moja, ani grzech mój, Panie.

5.Bez nieprawości biegałem i prostom postępował: powstań, abyś mi zabieżał, i obacz.

6.A ty, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski, udaj się na nawiedzenie wszech narodów: nie miéj litości nad wszystkimi, którzy broją nieprawość.

7.Nawrócą się ku wieczorowi: i będą mrzeć głód, jako psi, i będą chodzić około miasta.

8.Oto będą mówić usty swemi, a miecz w uściech ich; bo któż słyszał?

9.A ty, Panie, naśmiejesz się z nich, wniwecz obrócisz wszystkie narody.

10.Moc moję u ciebie strzedz będę; albowiem, Boże, jesteś obrońca mój.

11.Bóg mój, miłosierdzie jego uprzedzi mię: Bóg pokaże mi nad nieprzyjacioły mymi.

12.Nie zabijaj ich, by kiedy nie zapomnieli ludzie moi: rozprósz je mocą twoją, i zrzuć je, obrońco mój, Panie!

13.Grzech ust ich, mowę warg ich: a niech będą poimani w hardości swojéj: i dla złorzeczenia i kłamstwa będą opowiedzeni.

14.Na stracenie, w gniewie zatracenia: i nie będzie ich. I doznają, iż Bóg będzie panował Jakóbowi, i krajom ziemie.

15.Nawrócą się ku wieczorowi, i będą mrzeć głód, jako psi, i będą chodzić około miasta.

16.Ciż rozbieżą się ku jedzeniu: a jeźli się nie najedzą, będą szemrać.

17.Ale ja będę śpiewał moc twoję, i będę z radością wychwalał rano miłosierdzie twoje; boś się stał obrońcą moim, i ucieczką moją w dzień utrapienia mego.

18.Pomocniku mój, tobie będę śpiewał, iżeś ty, Boże, obrońca mój, Bóg mój, miłosierdzie moje.


PSALM LIX.
U Żydów 60.
Proroctwo w sobie niesie o prześladowaniu chrześciańskiem, o rozszerzeniu kościoła Pana Chrystusowego, i o zwycięstwach chrześciańskich nad pogany.

1.Na koniec, za tymi, którzy będą odmienieni, na napis tytułu, samemu Dawidowi na naukę:

2.Kiedy spalił Mezopotamią Syryjską, i Sobal: i wrócił się Joab i poraził Idumeą w dolinie Żup solnych, dwanaście tysięcy. [2]

3.Boże, odrzuciłeś nas i skaziłeś nas: rozgniewałeś się i zmiłowałeś się nad nami.

4.Wzruszyłeś ziemię, i zatrwożyłeś ją: ulecz skruszenia jéj; bo się zachwiała.

5.Okazałeś ludowi twemu ciężkości: napoiłeś nas winem żałości.

6.Dałeś znak bojącym się ciebie, aby uciekali od oblicza łuku: aby byli wybawieni mili twoi.

7.Wybaw prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

8.Bóg mówił w świątnicy swojéj: Rozweselę się, i będę dzielił Sychimę i dolinę namiotów pomierzę.

9.Mójci jest Galaad, i mój Manasses: i Ephraim moc głowy mojéj: Juda, król mój.

10.Moab garniec nadziei mojéj: nad Idumeą rozciągnę bót mój: mnie cudzoziemcy są poddani.

11.Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? kto mię doprowadzi aż do Idumei?

12.Izali nie ty, Boże, któryś nas odrzucił, i nie wynidziesz, Boże, z wojski naszemi?

13.Daj nam ratunek z utrapienia; boć omylny ratunek człowieczy.

14.W Bogu uczynimy siłę: a on wniwecz obróci trapiące nas.


  1. 1. Król. 19, 11.
  2. 2. Król. 8, 1.10, 7. 1. Paral. 18, 1.