Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0574

Ta strona została uwierzytelniona.


8.Zaiste oczyma twemi oglądasz: a ujrzysz odpłatę grzeszników.

9.Albowiem ty, Panie, jesteś nadzieja moja: postawiłeś Najwyższego ucieczką twoją.

10.Nie przystąpi do ciebie złe: i nie przybliży się bicz do przybytku twego.

11.Albowiem Aniołom swoim rozkazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich. [1]

12.Na ręku będą cię nosić, byś snadź nie obraził o kamień nogi twojéj. [2]

13.Po źmii i po bazyliszku chodzić będziesz: i podepczesz lwa i smoka.

14.Iż we mnie nadzieję miał, wybawię go: obronię go, że poznał imię moje.

15.Będzie wołał ku mnie, a ja go wysłucham: z nim jestem w ucisku: wyrwę go i uwielbię go.

16.Długością dni napełnię go: a okażę mu zbawienie moje.


PSALM XCI.
U Żydów 92.
Upominanie, abychmy w tym żywocie prace a ciężkości skromnie podejmowali, ciesząc się wiecznem błogosławieństwem.

1.Psalm pienia, na dzień Sobotni.

2.Dobrze jest wyznawać Panu: i śpiewać imieniowi twemu, Najwyższy.

3.Aby było opowiadane rano miłosierdzie twoje: i prawda twoja przez noc.

4.Na instrumencie o dziesiąci stronach: na arfie, z śpiewaniem na cytrze.

5.Boś mię ucieszył, Panie, w stworzeniu twojem: i będę się radował w uczynkach rąk twoich.

6.O jako wielmożne są, Panie, sprawy twoje! nazbyt głębokie stały się myśli twoje.

7.Mąż bezrozumny nie pozna: a głupi nie zrozumie tego.

8.Gdy grzesznicy wyrosną jako trawa: i okażą się wszyscy, którzy nieprawość czynią, aby zginęli na wieki wieków.

9.A ty, Najwyższy, na wieki Panie.

10.Albowiem oto nieprzyjaciele twoi, Panie; bo oto nieprzyjaciele twoi zginą: i będą rozproszeni wszyscy, którzy czynią nieprawość.

11.I będzie wywyższon róg mój jako jednorożców: a starość moja obfitem miłosierdziem.

12.I wzgardziło oko moje nieprzyjacioły moje: a o powstających na mię złośnikach usłyszy ucho moje.

13.Sprawiedliwy jako palma rozkwitnie: jako drzewo Cedrowe na Libanie rozmnoży się.

14.Wsadzeni w domu Pańskim, rozkwitną się w ziemiach domu Boga naszego.

15.Jeszcze się rozmnożą w kwitnącéj starości: i dobrze zdrowi będą,

16.Aby opowiadali, iż prawy Pan, Bóg nasz, a nieprawości w nim niemasz.


PSALM XCII.
U Żydów 93.
Proroctwo o Panu Chrystusie i królestwie jego, i o Apostolech.

1.Chwała pienia samemu Dawidowi, przed Sobotą, kiedy ziemia jest fundowana.

Pan królował, oblókł się w ozdobę: oblókł się Pan mocą i przepasał się; albowiem umocnił okrąg świata, który się nie poruszy.

2.Zgotowana stolica twoja od onego czasu: ty jesteś od wieku.

3.Podniosły rzeki, Panie, podniosły rzeki głos swój: podniosły rzeki nawałności swoje.

4.Od szumu wód wielkich dziwne nawałności morskie: dziwny na wysokościach Pan.

5.Świadectwa twoje okazały się być bardzo wiary godne: domowi twemu, Panie, przystoi świętobliwość na długość dni.


PSALM XCIII.
U Żydów 94.
Żąda sądu Bożego na te, którzy uciski czynią ludziom niewinnym, tak jakoby tego Bóg nie wiedział.

1.Psalm samemu Dawidowi, na czwarty dzień Szabatu.

Bóg pomsty, Pan: Bóg pomsty wolno poczynał.

2.Wywyższ się, który sądzisz ziemię: oddaj zapłatę pysznym.

3.Dokądże grzesznicy, Panie? dokąd grzesznicy będą się chlubić?

4.Będą świegotać, i mówić niepra-

  1. Matth. 4, 6.
  2. Luc. 4, 10.