jego: a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
4. Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny a litościwy Pan.
5. Dał pokarm tym, którzy się go boją: pamiętać będzie wiecznie na Testament swój.
6. Moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu, aby im dał dziedzictwo poganów.
7. Uczynki rąk jego prawda i sąd: pewne są wszystkie przykazania jego:
8. Utwierdzone na wieki wieczne, uczynione w prawdzie i w prawości.
9. Posłał odkupienie ludowi swemu: postanowił na wieki Testament swój: święte i straszne imię jego.
10. Początek mądrości bojaźń Pańska: wyrozumienie dobre wszystkim, którzy je czynią: chwała jego trwa na wieki wieków. [1]
1. Alleluja, nawrócenie Aggeusza i Zacharyasza.
Błogosławiony mąż, który się boi Pana: w przykazaniu jego będzie się kochał wielce.
2. Możne na ziemi będzie nasienie jego: naród prawych będzie błogosławiony.
3. Sława i bogactwa w domu jego: a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
4. Weszła w ciemnościach światłość prawym: miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.
5. Rozkoszny człowiek, który się zlituje i pożycza: będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem.
6. Bo na wieki nie będzie poruszon: w wiecznéj pamiątce będzie sprawiedliwy.
7. Nie będzie się bał posłuchu złego: gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu.
8. Umocnione jest serce jego: nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjacioły swymi.
9. Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków: róg jego wywyższy się w chwale.
10. Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał: będzie zgrzytał zęboma swemi, a będzie schnął: żądza niezbożnych zaginie.
1. Alleluja.
Chwalcie dzieci Pana: chwalcie imię Pańskie.
2. Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione odtąd i aż na wieki.
3. Od wschodu słońca aż do zachodu, chwalebne imię Pańskie. [2]
4. Wysoki nad wszystkie narody Pan: a nad niebiosa chwała jego.
5. Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości?
6. A na niskie rzeczy patrzy na niebie i na ziemi.
7. Podnoszący z ziemie nędznego: a z gnoju wywyższając ubogiego:
8. Aby go posadził z książęty, z książęty ludu swego.
9. Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, matka synów wesoła.
1. Alleluja.
Gdy wychodził lud Izraelski z Egiptu, dom Jakóbów z ludu pogańskiego: [3]
2. Stał się lud Judzki poświęcenie jego, Izrael moc jego.
3. Morze ujrzało i uciekło: Jordan wrócił się nazad.
4. Góry stały jako barani: a pagórki jako jagnięta.
5. Cóż ci się stało, morze, żeś uciekło? I tobie, Jordanie, żeś się nazad wrócił?
6. Góry, wyskoczyłyście jako barani? a pagórki jako jagnięta?
7. Od oblicza Pańskiego zadrżała ziemia, od oblicza Boga Jakóbowego.
8. Który obrócił opokę w wodne jeziora, a skałę w źródła wodne.
- ↑ Prov. 1, 7. — 9, 17. Eccl. 1, 16. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
- ↑ Malach. 1, 11.
- ↑ Exod. 13, 3.
