8. Panie, Panie mocy zbawienia mego: zasłoniłeś głowę moję w dzień wojny.
9. Nie podaj mię, Panie, nad wolą moję grzesznikowi: myślili przeciwko mnie: nie opuszczaj mię, by się snadź nie podnieśli.
10. Głowa oblężenia ich i praca warg ich okryje je.
11. Będą na nie padać węgle, wrzucisz je w ogień: w nędzach nie wytrwają.
12. Człowiek języczny nie będzie poszczęścion na ziemi, człowieka niesprawiedliwego złości ułowią na zatracenie.
13. Poznałem, że Pan uczyni sprawiedliwość ubogiemu, i pomstę nędznemu.
14. Ale sprawiedliwi będą wyznawać imieniowi twemu: a prawi będą mieszkać z obliczem twojem.
1. Psalm Dawidowi.
Panie, wołałem do ciebie, wysłuchaj mię: posłuchaj głosu mego, gdy wołać będę k tobie.
2. Niech idzie modlitwa moja, jako kadzenie przed obliczność twoję: a podnoszenie rąk moich, ofiara wieczorna.
3. Postaw, Panie, straż ustom moim: a drzwi osadzone wargom moim.
4. Nie nachylaj serca mego ku słowom złośliwym, ku wymawianiu wymówek w grzechach: z ludźmi brojącymi nieprawość: a nie będę spółkował z wybornymi ich.
5. Będzie mię karał sprawiedliwy miłosiernie, i będzie mię strofował: lecz olejek złośnika niechaj nie tłuści głowy mojéj; bo jeszcze i modlitwa moja w upodobaniu ich.
6. Zginęli przy kamieniu sędziowie ich: usłyszą słowa moje, iż przemogły.
7. Jako skiba roli wyrwana jest na ziemię, rozsypane są kości nasze podle piekła.
8. Bo ku tobie, Panie, Panie! oczy moje: w tobiem nadzieję miał, nie odejmuj duszy mojéj!
9. Strzeż mię od sidła, które na mię zastawili: i od obrazy tych, którzy broją złości.
10. Wpadną w siatkę jego złośnicy: osobnom ja, aż przeminę.
1. Wyrozumienia Dawidowi, gdy był w jaskini, modlitwa. [1]
2. Głosem moim wołałem do Pana: głosem moim modliłem się Panu.
3. Wylewam przed oblicznością jego prośbę moję: a utrapienie moje przed nim opowiadam.
4. Gdy we mnie duch mój ustawał, a tyś znał ścieżki moje: na téj drodze, którąm chodził, zakryli sidło na mię.
5. Oglądałem się na prawą stronę: a baczyłem, i nie był, ktoby mię poznał: zginęła mi ucieczka: a nie jest, ktoby się pytał o duszy mojéj.
6. Wołałem k tobie, Panie, rzekłem: Tyś jest nadzieja moja, cząstka moja w ziemi żywiących.
7. Wysłuchaj prośbę moję; bomci uniżony bardzo, wybaw mię od prześladowców moich; boć się zmocnili nademną.
8. Wywiedź z ciemnice duszę moję, ku wyznawaniu imieniowi twemu: na mnie czekają sprawiedliwi, aż mi nagrodzisz.
1. Psalm Dawidowi, gdy go prześladował Absalom, syn jego. [2]
Panie, wysłuchaj modlitwę moję: przyjmij w uszy prośbę moję: w prawdzie twéj wysłuchaj mię w sprawiedliwości twojéj.
2. A nie wchódź do sądu z sługą twoim; albowiem nie usprawiedliwi się przed tobą żaden żywiący.
3. Albowiem prześladował nieprzyjaciel duszę moję: poniżył na ziemi żywot mój: posadził mię w ciemnych miejscach, jako zdawna pomarłe.
4. I zfrasował się o mię duch mój: serce moje we mnie się strwożyło.
