6. Który zbiera skarby językiem kłamliwym, nikczemny i szalony jest i wpadnie w sidła śmierci.
7. Drapiestwo niezbożnych zrzuca je, iż nie chcieli czynić sądu.
8. Przewrótna droga człowiecza daleką jest: ale kto czysty jest, szczera sprawa jego.
9. Lepiéj jest siedzieć w kącie domu, niźli z żoną swarliwą, a w domu spółecznym.
10. Dusza niezbożnego żąda złego: nie zlituje się nad bliźnim swoim.
11. Skarawszy zaraźliwego mędrszy będzie prostak: a jeźli naśladuje mądrego, przyjmie naukę.
12. Myśli sprawiedliwy o domu niezbożnego, aby odciągnął niezbożne od złego.
13. Kto zatula uszy swe na wołanie ubogiego, będzie i sam wołał, a nie wysłuchają go.
14. Dar potajemnie dany gasi gniewy: a upominek w zanadrzu rozgniewanie wielkie.
15. Radość sprawiedliwemu jest, czynić sąd: a strach działającym nieprawość.
16. Człowiek, który zbłądzi z drogi nauki, we zborze olbrzymów mieszkać będzie.
17. Kto się kocha w używaniu, w niedostatku będzie: kto miłuje wino i tłuste kąski, nie zbogaci się.
18. Niezbożny będzie dan za sprawiedliwego, a nieprawy za prawe.
19. Lepiéj jest mieszkać w ziemi pustéj, niźli z żoną swarliwą a gniewliwą. [1]
20. Skarb pożądany i wonny olejek w mieszkaniu sprawiedliwego: a głupi człowiek rozleje go.
21. Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, najdzie żywot sprawiedliwość i chwałę.
22. Miasto mocnych ubiegł mądry, i zepsował moc ufania ich.
23. Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków dusze swojéj.
24. Hardego i pysznego zowią nieuczonym, który w gniewie pysznie się sprawuje.
25. Pożądliwości zabijają leniwego; albowiem nie chciały nic robić ręce jego.
26. Przez cały dzień pragnie i pożąda: a kto sprawiedliwy jest, daje bez przestanku.
27. Ofiary niezbożnych brzydliwe, iż się ofiarują z grzechu. [2]
28. Świadek kłamliwy zginie: mąż posłuszny będzie mówił zwycięstwo.
29. Człowiek niezbożny niewstydliwie zatwardza twarz swoję: ale kto prawy jest, poprawia drogi swojéj.
30. Niemasz mądrości, niemasz roztropności, niemasz rady przeciw Panu.
31. Konia gotują na dzień bitwy: ale Pan daje wybawienie.
Lepsze jest imię dobre, niż wielkie bogactwa: łaska nad śrebro i złoto. [3]
2. Bogaty i ubogi potkali się: obudwu Pan jest Stworzycielem.
3. Zmyślny obaczył złe i skrył się: prostak minął i popadł szkodę.
4. Koniec skromności bojaźń Pańska, bogactwo i chwała i żywot.
5. Oręże i miecze na drodze przewrótnego: a stróż dusze swéj daleko odstępuje od nich.
6. Przypowieść jest: Młodzieniec wedle drogi swéj, choćby się zstarzał, nie odstąpi od niéj.
7. Bogaty ubogim rozkazuje: a kto u kogo pożycza, sługą jest tego, który mu pożyczył.
8. Kto sieje nieprawość, będzie żął nieszczęście: i laską gniewu swego zniszczeje.
9. Kto skłonny jest ku miłosierdziu, błogosławion będzie; bo chleba swego dał ubogiemu. Zwycięstwa i czci dostanie, kto dary daje: a duszę odejmuje tych, co je biorą. [4]
10. Wypędź naśmiewcę, a wynidzie z nim swar: i ustaną prawa i potwarzy.
11. Kto miłuje czystość serdeczną, dla wdzięczności ust swoich będzie miał przyjacielem króla.
12. Oczy Pańskie strzegą umiejętności: a słowa nieprawego bywają wywrócone.
13. Mówi leniwiec: Lew jest na dworze, w pośród ulic zabit będę.
- ↑ Eccl. 25, 23. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
- ↑ Eccl. 34, 21. ( Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
- ↑ Eccl. 7, 2.
- ↑ Eccl. 31, 28. ( Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
