25. Niech się weseli ojciec twój i matka twoja, a niech się raduje, która cię urodziła.
26. Daj mi, synu mój! serce twoje: a oczy twoje niech strzegą dróg moich.
27. Bo dół głęboki jest nierządnica, a studnia ciasna cudza.
28. Czyha na drodze jako zbójca, a które ujrzy nieopatrznie, zabije.
29. Komu biada? czyjemu ojcu biada? komu swary? komu doły? komu bez przyczyny rany? komu płynienie oczu?
30. Izali nie tym, którzy zasiadają na winie, a bawią się kubków wytrząsaniem?
31. Nie patrz na wino, gdy się rumieni, gdy się rozjaśni w szklenicy barwa jego: łagodnie wchodzi:
32. Ale na końcu ukąsi jako wąż, a jako źmija jad rozpuści.
33. Oczy twe będą patrzyć na cudze: a serce twe będzie mówić przewrótności.
34. I będziesz jako śpiący naśród morza: i jako uśpiony stérnik, gdy stér straci.
35. I rzeczesz: Bili mię, ale mię nie bolało: ciągnęli mię, a nie czułem. Kiedyż ocucę, i zasię wino najdę?
Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj być z nimi.
2. Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a usta ich mówią zdrady.
3. Mądrością będzie budowany dom, a roztropnością umocnion będzie.
4. Umiejętnością napełniają się śpiżarnie wszelakiéj majętności kosztownéj i pięknéj.
5. Człowiek mądry mocny jest: a mąż uczony silny i potężny.
6. Bo sprawą zaczyna się wojna: a będzie zdrowie, kędy wiele rady jest.
7. Wysoka głupiemu mądrość, nie otworzy w bramie ust swoich.
8. Kto myśli źle czynić, głupim nazwan będzie.
9. Myśl głupiego jest grzech: a brzydliwością ludzką obmówca.
10. Jeźli zwątpisz spracowany w dzień ucisku, umniejszy się siła twoja.
11. Wybawiaj te, które na śmierć wiodą: a które ciągną na stracenie, wyzwalać nie przestawaj. [1]
12. Jeźli rzeczesz: Nie mam na to siły: który patrzy na serce, on rozumie, a stróża dusze twéj nic nie omyli: i odda człowiekowi według uczynków jego.
13. Jedz miód, synu mój! bo dobry jest, i plastr najsłodszy gardłu twojemu.
14. Takżeć umiejętność mądrości duszy twojéj; którą gdy najdziesz, będziesz miał nadzieję na ostatku, a nadzieja twoja nie zginie.
15. Nie czyń zdrady, i nie szukaj niezbożności w domu sprawiedliwego i nie psuj pokoju jego.
16. Bo siedmkroć upadnie sprawiedliwy, i powstanie: lecz niezbożni we złe upadną.
17. Gdy upadnie nieprzyjaciel twój,nie wesel się: a z upadku jego niech się nie raduje serce twoje:
18. Aby nie ujrzał Pan, a miałby ci za złe, i odwróciłby gniew swój od niego.
19. Nie sprzeczaj się ze złymi, ani zajrzyj niezbożnym.
20. Bo źli nie mają nadzieje napotem, a świeca niezboźnych zagaśnie.
21. Bój się Pana, synu mój! i króla: a z obmówcami nie mięszaj się.
22. Bo natychmiast powstanie zatracenie ich, a upadek obudwu kto wie? I to téż dla mądrych:
23. Mieć wzgląd na osobę u sądu nie jest rzecz dobra. [2]
24. Którzy mówią niezbożnemu: Jesteś sprawiedliwy, będą je ludzie przeklinać: i brzydzić się nimi będą pokolenia.
25. Którzy go karzą, będą chwaleni: przyjdzie na nie błogosławieństwo.
26. Wargi pocałuje, który odpowiada słowa dobre.
27. Gotuj na dworze dzieło twoje i sprawuj pilnie rolą twoję, abyś potem dom twój budował.
28. Nie bądź świadkiem niepo-
- ↑ Psal. 81, 4.
- ↑ Lev. 19, 15. Deut. 1, 17. 16. Eccl. 42, 1.
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.
