Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0622

Ta strona została uwierzytelniona.


ROZDZIAŁ XXVI.
Co głupiemu nie służy, a jako mu mamy odpowiadać: poseł głupi, przysłowie głupiego, podszczuwacz, gniewliwy, pyszny, język zdradliwy.

Jako śnieg lecie, a deszcz we żniwa, tak nie przystoi głupiemu chwała.

2.Jako ptak gdzieindzie przelatający, i wróbel, kędy chce, bieży, tak przeklęctwo bez przyczyny wymówione na kogo przyjdzie.

3.Bicz na konia, a ogłów na osła, a kij na grzbiet głupiego.

4.Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś nie był jemu podobny.

5.Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.

6.Chromy na nogi i nieprawość pijący, kto posyła słowa przez posła głupiego.

7.Jako chromy próżno ma cudne golenie, tak nieprzystojna jest przypowieść w uściech głupiego.

8.Jako kto rzuca kamień na gromadę Merkuryuszowę , tak, kto wyrządza poczciwość głupiemu.

9.Jako gdyby ciernie urosło w ręce pijanego, tak przypowieść w uściech głupiego.

10.Sąd czyni koniec sprawom: a kto głupiemu rozkaże milczenie, gniew uśmierza.

11.Jako pies, który się wraca do zwrócenia swego, tak głupi, który powtarza głupstwo swoje. [1]

12.Widziałeś człowieka, który się sobie zda być mądrym, większą nadeń nadzieję będzie miał głupi.

13.Mówi leniwiec: Lew jest na drodze i lwica na drogach.

14.Jako drzwi obracają się na zawiasach swoich, tak leniwiec na łóżku swojem.

15.Kryje leniwiec rękę pod pachy swoje, a z pracą je podnosi do gęby swojéj.

16.Leniwiec zda się sobie mędrszy, niźli siedm mężów mądrze mówiących.

17.Jako gdy kto psa ułapi za uszy, tak kto niecierpliwy mimo idzie a wdaje się w swary drugiego.

18.Jako jest winny ten, który wypuszcza strzały i włocznie na zabicie:

19.Tak człowiek, który zdradliwie szkodzi przyjacielowi swemu: a gdy go doznają, mówi: Żem żartem uczynił.

20.Gdy nie stanie drew, zgaśnie ogień: gdzie niemasz podszczuwacza, ustaną zwady.

21.Jako węgle martwe do rozpalonych, i jako drwa do ognia, tak człowiek gniewliwy swary pobudza.

22.Słowa podszczuwacza jakoby proste: a one przerażają aż do wnętrzności żywota.

23.Jako gdybyś naczynie gliniane śrebrem nieczystem chciał ozdobić, tak wargi nadęte ze złem sercem złożone.

24.Po mowie swéj bywa poznan nieprzyjaciel, kiedy w sercu rozmyśla zdrady.

25.Gdy spuści głos swój, nie wierz mu; bo siedm złości są w sercu jego.

26.Kto pokrywa nienawiść zdradliwie, tego złość będzie odkryta przed radą.

27.Kto kopie dół, wpadnie weń: a kto toczy kamień, obróci się nań.

28.Język kłamliwy nie miłuje prawdy: a usta śliskie czynią zatracenie.


ROZDZIAŁ XXVII.
Abyśmy się nie chlubili, ani chwalili, gniew zły, ale karanie chwalebne: dusza łaczna i syta co działa: o złéj niewieście i o głupiéj.

Nie chlub się dniem jutrzejszym: nie wiedząc, co przyszły dzień przyniesie.

2.Niech cię chwali cudzy, a nie usta twoje: obcy, a nie wargi twoje.

3.Ciężkić jest kamień i ważny piasek, ale gniew głupiego nad oboje cięższy. [2]

4.Gniew nie ma miłosierdzia, ani nagła zapalczywość: a popędliwość wzruszonego ducha kto będzie mógł strzymać?

5.Lepsze jest jawne karanie, niż miłość tajemna.

6.Lepsze są rany od miłującego, niż zdradliwe całowania od nienawidzącego.

7.Dusza nasycona podepcze plastr miodu: a dusza głodna i gorzkie przyjmie za słodkie. [3]

8.Jako ptak przenosząc się z gniazda swego: tak człowiek, który opuszcza miejsce swoje.

9.Olejkami i rozmaitą wonią uwesela

  1. 2.Petr. 22, 2.
  2. Eccl. 22, 18. (Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
  3. Job. 6, 7.