15. I przyjdziesz z miejsca twego, z stron północnych, ty i narodów wiele z tobą, wsiadający na konie wszyscy, lud wielki i wojsko gwałtowne.
16. I przyciągniesz na lud mój Izraelski jako obłok, abyś pokrył ziemię. W ostateczne dni będzie, i przywiodę cię do ziemie mojéj, żeby mię poznali narodowie, gdy będę poświęcon w tobie przed oczyma ich, o Gog!
17. To mówi Pan Bóg: Tyś tedy jest on, o którymem mówił czasów dawnych w ręce sług moich, proroków Izraelskich, którzy prorokowali we dni onych czasów, żem cię miał przywieść na nie.
18. I będzie w on dzień, w dzień przyjścia Gog na ziemię Izraelską, mówi Pan Bóg, wstąpi rozgniewanie moje w zapalczywości mojéj,
19. A w rzewniwości mojéj, w ogniu gniewu mego mówiłem; bo dnia onego będzie wielki rozruch w ziemi Izraelskiéj.
20. I poruszą się od oblicza mego ryby morskie i ptastwo powietrzne i zwierz polny i wszelki płaz, który się rusza po ziemi, i wszyscy ludzie, którzy są na obliczu ziemi, i poprzewracają się góry i poupadają płoty, i każdy mur na ziemię upadnie. [1]
21. I zwołam przeciwko niemu ze wszystkich gór moich miecz, mówi Pan Bóg, miecz każdego obróci się na brata jego.
22. A osądzę go morem i krwią i deszczem gwałtownym i kamieniem wielkiem, ogniem i siarką dżdżyć będę nań i na wojsko jego i na narodów wiele, które są z nim.
23. I uwielmożę się i poświęcę się a znajomy będę przed oczyma wiela narodów, i poznają, żem Ja Pan.
A ty, synu człowieczy! prorokuj przeciw Gog, i rzeczesz: To mówi Pan Bóg: Owo Ja do ciebie, Gog, książęcia głowy Mosoch i Thubal.
2. I obracać cię będę i wywiodę cię i uczynię, że wyciągniesz z stron północnych, a przywiodę cię na góry Izraelskie.
3. I wytrącę łuk twój z lewéj ręki twojéj, i strzały twoje z prawéj ręki twéj wyrzucę.
4. Na górach Izraelskich upadniesz, ty i wszystkie huty twoje, lud twój, który jest z tobą: zwierzom, ptakom i wszym latającym i zwierzowi ziemskiemu dałem cię na pożarcie.
5. Na obliczu pola upadniesz; bom Ja rzekł, mówi Pan Bóg.
6. I puszczę ogień na Magog i na te, którzy mieszkają na wyspach bezpiecznie, a poznają, żem Ja Pan.
7. A imię święte moje oznajmię w pośrodku ludu mego Irzraelskiego, a nie zmażę więcéj imienia mego świętego, i poznają narodowie, żem Ja Pan, święty Izraelski.
8. Oto przyszedł i stało się, mówi Pan Bóg, tenci jest dzień, o którymem mówił.
9. I będą wychodzić obywatele z miast Izraelskich, i palić będą i spalą oręże, tarcz i drzewca, łuk i strzały i kije ręczne i włócznie, będą je palić ogniem siedm lat.
10. A nie będą nosić drew z pola, ani rąbać z lasów; bo oręże palić będą ogniem, a złupią te, którym były łupem, i rozchwycą rozchwytacze swe, mówi Pan Bóg.
11. I będzie onego dnia, dam Gog miejsce mianowane za grób w Izraelu, dolinę podróżnych na wschód morza, która uczyni, że się zdumieją i mijający: a pogrzebią tam Gog i wszystkie zgraje jego, i będzie nazwana doliną mnóstwa Gog.
12. A pogrzebią je dom Izraelów, aby oczyścili ziemię przez siedm miesięcy.
13. A pogrzebie go wszystek lud ziemie, i będzie im sławny dzień, któregom się wsławił, mówi Pan Bóg.
14. I męże ustawiczne postanawiać będą, przeglądające ziemię, którzyby grzebli i szukali tych, którzy byli pozostali na obliczu ziemie, aby ją oczyścili, a po siedmi miesiącach szukać poczną.
15. I obejdą przechodzący po ziemi, a ujrzawszy kość człowieczą, postawią podle niéj słup, aż ją pogrzebią grobarze w dolinie mnóstwa Gog.
