22. A ziemia wysłucha pszenicę i wino i oliwę: a te wysłuchają Jezrahela.
23. I posieję ją sobie w ziemi i zmiłuję się nad tą, która była bez miłosierdzia.
24. I rzekę nie ludowi memu: Lud mój jesteś ty, a on rzecze: Bóg mój jesteś ty. [1]
I rzekł Pan do mnie: Jeszcze idź, a miłuj niewiastę umiłowaną przyjacielowi a cudzołożnicę, jako miłuje Pan syny Izraelowe, a oni patrzą na cudze a miłują skórki jagód winnych.
2. I wykupiłem ją sobie za piętnaście śrebrników i za korzec jęczmienia i za pół korca jęczmienia.
3. I rzekłem do niéj: Przez wiele dni będziesz mię czekała, nie będziesz nierządu patrzała, ani będziesz z mężem; ale i ja ciebie czekać będę.
4. Bo przez wiele dni będą siedzieć synowie Izraelowi bez króla i bez książęcia i bez ofiary i bez ołtarza i bez Ephod i bez Theraphim.
5. A potem nawrócą się synowie Izraelowi i szukać będą Pana, Boga swego, i Dawida, króla swego, i będą się lękać na Pana i na dobro jego na ostatku dni. [2]
Słuchajcie słowa Pańskiego, synowie Izraelowi; bo sąd Panu z obywatelmi ziemie; albowiem niemasz prawdy i niemasz miłosierdzia i niemasz znajomości Boga na ziemi.
2. Złorzeczeństwo i kłamstwo i mężobójstwo i kradziestwo i cudzołóstwo wylało z brzegów, a krew się krwie dotknęła.
3. Dlatego płakać będzie ziemia, i zachorzeje każdy, który mieszka na niéj, ze zwierzem polnym i z ptastwem powietrznem, lecz i ryby morskie zbiorą się.
4. Wszakóż żaden niech nie sądzi, i niech nie będzie strofowan mąż; bo lud twój jako ci, którzy się sprzeciwiają kapłanowi.
5. I upadniesz dzisia, i upadnie téż prorok z tobą, w nocy kazałem milczeć matce twojéj.
6. Umilknął lud mój, że nie miał umiejętności: iżeś ty odrzucił umiejętności, odrzucę cię, abyś mi w kapłaństwie nie służył: a zapomniałeś zakonu Boga twego, zapomnę i Ja synów twoich.
7. Wedle mnóstwa ich, tak zgrzeszyli przeciwko mnie: sławę ich w sromotę odmienię.
8. Grzechy ludu mego jeść będą, a do nieprawości ich podnosić będą dusze ich.
9. I będzie jako lud, tak kapłan, a nawiedzę na nim drogi jego i myśli jego oddam mu. [3]
10. I będą jeść, a nie najedzą się, nierząd płodzili, a nie przestali; bo opuścili Pana wtem, że nie strzegli.
11. Wszeteczeństwo a wino i pijaństwo odejmują serce.
12. Lud mój pytał się drewna swego, a kij jego odpowiadał mu; bo duch wszeteczeństw zwiódł je, i wszeteczeństwo płodzili od Boga swego.
13. Na wierzchach gór ofiarowali a na pagórkach zapalili kadzenie pod dębem i topolą i terebintem; bo dobry był cień jego: przeto będą rozpustne córki wasze, i oblubienice wasze cudzołożnice będą.
14. Nie nawiedzę córek waszych, gdy nierząd płodzić będą, ani oblubienic waszych, gdy cudzołożyć będą; bo sami z nierządnicami obcowali i z niewieściuchami ofiarowali, a lud nierozumiejący karan będzie.
15. Jeźli nierząd płodzisz, ty Izraelu! niech wżdy nie występuje Juda: a nie wchódźcie w Galgala, a nie wstępujcie do Bethawen, ani przysięgajcie: Żywie Pan.
16. Bo jako krowa gżąca się wystąpił Izrael: teraz będzie je Pan pasł jako baranka na przestrzeństwie.
17. Uczęstnik bałwanów Ephraim, zaniechaj go.
18. Odłączona jest uczta ich, nierządem nierząd płodzili, umiłowali przynosić sromotę obroniciele jéj.
19. Związał go duch na skrzydłach swoich, a zawstydzeni będą od ofiar swoich.