Boga swego, i nawrócą się; bo teraz rozwielmoży się aż do granic ziemie.
5. A ten będzie pokojem, gdy przyjdzie Assyryjczyk do ziemie naszéj, a gdy będzie deptać po domach naszych, i wzbudziem nań siedmi pasterzów i ośm celniejszych ludzi.
6. I będą paść ziemię Assur mieczem i ziemię Nemrodowę włóczniami jéj: i wyzwoli od Assura, gdy wnidzie do ziemie naszéj i gdy deptać będzie po granicach naszych.
7. I będzie ostatek Jakóba w pośrodku wiela narodów jako rosa od Pana, i jako krople na zielu, które nie czeka męża, ani oczekawa synów człowieczych.
8. I będą ostatki Jakóba między narodami wpośród narodów wiela jako lew między zwierzęty leśnemi i jako szczenię lwie między trzodami owiec, który gdy przejdzie i potłoczy i porwie, niemasz, ktoby wydarł.
9. Podniesie się ręka twoja na sprzeciwniki twoje, a wszyscy nieprzyjaciele twoi wyginą.
10. I będzie onego dnia, mówi Pan, wezmę konie twoje z pośrodku ciebie i zatracę poczwórne twoje.
11. I wytracę miasta ziemie twéj i wywrócę wszystkie zamki twoje; i odejmę czary z ręki twojéj, i wieszczby nie będą w tobie.
12. I uczynię, że zaginą ryciny twoje i słupy twoje z pośrodku ciebie, i nie będziesz się więcej kłaniać uczynkom rąk twoich.
13. I wykorzenię gaje twoje z pośrodku ciebie i zburzę miasta twoje.
14. I ucynię w zapalczywości i w rozgniewaniu pomstę nad wszymi narody, które nie słuchały.
Słuchajcie, co Pan mówi: Wstań, czyń prawem przeciw górom, a niech słuchają pagórki głosu twego.
2. Niech słuchają góry sądu Pańskiego i mocne fundamenty ziemie; bo sąd Pański z ludem swym, a z Izraelem da się rozsądzić.
3. Ludu mój! cóżem ci uczynił, albo w czemem ci się uprzykrzył? odpowiedz mi. [1]
4. Iżem cię wywiódł z ziemie Egipskiéj, a z domu niewolników wybawiłem cię i posłałem przed obliczem twojem Mojżesza i Aarona i Maryą.
5. Ludu mój! wspomnij, proszę, co myślił Balak, król Moab, i co mu odpowiedział Balaam, syn Beor, od Sethym aż do Galgal, żebyś poznał sprawiedliwości Pańskie. [2]
6. Cóż godnego ofiaruję Panu, pokłonię się Bogu wysokiemu? Izali mu ofiaruję całopalenia i cielce roczne?
7. Izali Pan może być ubłagan tysiącami baranów, albo wielą tysięcy kozłów tłustych? Izali dam pierworodnego mego za złość moję, owoc żywota mego za grzech dusze mojéj?
8. Pokażę tobie, człowiecze! co jest dobro, i czego Pan chce po tobie: Zaiste, żebyś czynił sąd a miłował miłosierdzie a z pilnością chodził z Bogiem twoim.
9. Głos Pański do miasta woła: (a zbawienie będzie bojącym się imienia twego) Słuchajcie pokolenia! a któż to pochwali?
10. Jeszcze ogień w domu niezbożnego, skarby nieprawości i miara mniejsza gniewu pełna.
11. Izali usprawiedliwię szale niezbożne, a w mieszku gwichty fałszywe?
12. Któremi bogacze jego napełnili się nieprawością, a mieszkający w nim mówili kłamstwo, a język ich zdradliwy w uściech ich.
13. A tak i Ja począłem cię karać zatraceniem dla grzechów twoich.
14. Ty będziesz jeść a nie najesz się, uniżenie twoje w pośrodku ciebie: i pochwycisz a nie zachowasz, a które zachowasz, dam pod miecz.
15. Ty siać będziesz a żąć nie będziesz, ty będziesz tłoczyć oliwę, a oliwą się pomazować nie będziesz, i moszcz, a nie będziesz pić wina. [3]
16. I przestrzegałeś przykazania Amry i każdego uczynku domu Achab i chodziłeś po ich woli, żebych cię dał na zatracenie, a mieszkające w nim na kszykanie: i hańbę ludu mego nosić będziecie.
