28. A to gdy się dziać pocznie, poglądajcież a podnoście głowy wasze; boć się przybliża odkupienie wasze. [1]
29. I powiedział im podobieństwo: Pojrzyjcie na figę i na wszystkie drzewa.
30. Gdy już z siebie owoc wypuszczają, wiecie, żeć już blizko jest lato.
31. Tak i wy, gdy ujrzycie, iż się to będzie działo, wiedzcież, żeć blizko jest królestwo Boże.
32. Zaprawdę mówię wam, że nie przeminie ten rodzaj, aż się wszystko ziści.
33. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.
34. A miejcie się na pieczy, aby kiedy nie były obciążone serca wasze obżarstwem i opilstwem i staraniem tego żywota, a żeby na was z trzaskiem on dzień nie przypadł.
35. Albowiemci jako sidło przypadnie na wszystkie, którzy siedzą po wszystkiéj ziemi.
36. A przetóż czujcie, modląc się na każdy czas, abyście byli godni ujść tego wszystkiego, co przyjść ma, i stanąć przed Synem człowieczym.
37. I nauczał we dnie w kościele, a w nocy wychodząc, przebywał na górze, którą zowią Oliwną.
38. A wszystek lud raniuczko się schodził do niego w kościele, aby go słuchał.
I przybliżał się dzień święty przaśników, który zowią Pascha. [2]
2. A szukali przedniejsi kapłani i Doktorowie, jakoby Jezusa zabili; ale się bali ludu.
3. I wstąpił szatan w Judasza, którego zwano Iszkaryotem, jednego ze dwunaście. [3]
4. I odszedł i zmówił się z przedniejszymi kapłany i z przełożonymi, jakoby go im wydał.
5. I uradowali się i postanowili dać mu pieniądze.
6. I obiecał i szukał sposobnego czasu, jakoby go im wydał bez rzeszéj.
7. I przyszedł dzień przaśników, którego było potrzeba zabić Paschę. [4]
8. I posłał Piotra i Jana, mówiąc: Szedłszy, zgotujcie nam Paschę, abyśmy pożywali.
9. A oni rzekli: Gdzie chcesz, abyśmy nagotowali?
10. I rzekł do nich: Oto, gdy wy wnidziecie do miasta, potka się z wami człowiek, niosąc dzban wody; idźcież za nim do domu, do którego wnidzie.
11. A powiecie gospodarzowi domu: Nauczyciel mówi tobie: Gdzie jest złożenie, kędybym jadł Paschę z uczniami moimi?
12. A on wam ukaże wieczerznik wielki usłany: tamże nagotujcie.
13. A odszedłszy, naleźli, jako im powiedział, i zgotowali Paschę.
14. A gdy przyszła godzina, usiadł, i dwanaście Apostołów z nim, [5]
15. I rzekł im: Pożądaniem pożądałem pożywać téj Paschy z wami, pierwéj niżbym cierpiał.
16. Boć wam powiadam, że odtąd nie będę jeść tego, ażby się wypełniło w królestwie Bożem.
17. A wziąwszy kielich, dzięki czynił i rzekł: Weźmijcie a podzielcie między się.
18. Albowiem wam powiadam, żeć nie będę pił z owocu macice winnéj, ażby przyszło królestwo Boże.
19. A wziąwszy chleb, dzięki czynił i łamał i dał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was dawa. To czyńcie na pamiątkę moję. [6]
20. Także i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten jest kielich nowy Testament we krwi mojéj, który za was wylan będzie.
21. Wszakóż oto ręka tego, co mię wydaje, ze mną jest na stole. [7]
22. A Synci człowieczy idzie według tego, co postanowiono jest, wszakóż biada człowiekowi onemu, przez którego będzie wydan. [8]
23. A oni poczęli się między sobą pytać, któryby z nich był, coby to uczynić miał.
