Biblia Wujka (1923)/Pierwszy List do Koryntian 11


Poniżej znajduje się Pierwszy List do Koryntian podzielony na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Nowy Testament - Pierwszy List do Koryntian

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16


ROZDZIAŁ XI.
Koryntowie około świątości ciała Bożego, dostojności jego nie bacząc, błądzili, przeto tu bywają nauczani.

Bądźcie naśladowniki moimi, jakom i ja Chrystusowym.

A chwalę was, bracia! iż we wszystkiem na mię pamiętacie, a jakom wam podał, rozkazania moje trzymacie.

Ale chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg. [1]

Wszelki mąż modlący się albo prorokujący zakrywszy głowę, szpeci głowę swoję.

A każda niewiasta modląca się albo prorokująca nie nakrytą głową, sromoci głowę swą; boć jedno jest, jakoby ogolona była.

Albowiem niewiasta jeźli się nie nakrywa, niechże się strzyże; lecz jeźli sromota niewieście strzydz się albo golić, niechże nakrywa głowę swoję.

Mążci niema zakrywać głowy swojéj, gdyż jest wyobrażeniem i chwałą Bożą: a niewiasta jest chwałą mężową.

Bo mąż nie jest z niewiasty, ale niewiasta z męża.

Albowiem nie jest stworzon mąż dla niewiasty, ale niewiasta dla męża. [2]

10 (A przetóż niewiasta ma mieć zwierzchność na głowie dla Aniołów.)

11 Wszakóż ani mąż bez niewiasty, ani niewiasta bez męża w Panu.

12 Albowiem jako niewiasta z męża, tak téż mąż przez niewiastę, a wszystko z Boga.

13 Wy sami osądźcie: przystoili niewieście, nie przykrywszy się, modlić się Bogu?

14 Ani samo przyrodzenie was uczy, iż mąż, gdyby włosy zapuszczał, jest mu ku zelżywości?

15 Lecz niewiasta, jeźli zapuści włosy, jest jéj ku chwale, przeto, iż włosy są jéj za przykrycie dane.

16 A jeźli się kto zda być swarliwym, my nie mamy takiego obyczaju, ani kościół Boży.

17 A to rozkazuję, nie chwaląc, iż się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schadzacie.

18 A iż najprzód, gdy się schodzicie do kościoła, słyszę, rozerwania bywają między wami: i poczęści wierzę.

19 Boć muszą być i kacerstwa, aby i którzy są doświadczeni, stali się jawni między wami.

20 Gdy się tedy wespół schodzicie, już nie jest jedzenie wieczerzy Pańskiéj.

21 Bo każdy wieczerzą swą wprzód bierze ku jedzeniu, a jeden łaknie, a drugi jest pijany.

22 Zali domów nie macie do jedzenia i picia? albo kościołem Bożym gardzicie i zawstydzacie te, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? Chwalę was? w tem nie chwalę.

23 Albowiem ja wziąłem od Pana, com téż wam podał: Iż Pan Jezus nocy, któréj był wydan, wziął chleb,

24 A dzięki uczyniwszy, łamał i rzekł: Bierzcie a jedzcie; to jest ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moję pamiątkę. [3]

25 Także i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich nowy Testament jest we krwi mojéj. To czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję.

26 Albowiem ilekroć będziecie ten chleb jedli i kielich pili, śmierć Pańską będziecie opowiadać, aż przyjdzie.

27 A tak, ktobykolwiek jadł ten chleb, albo pił kielich Pański niegodnie, będzie winien ciała i krwie Pańskiéj. [4]

28 Niechajże doświadczy samego siebie człowiek, a tak niech je z chleba tego i z kielicha pije. [5]

29 Albowiem który je i pije niegodnie, sąd sobie je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego.

30 Dlatego między wami wiele chorych i słabych, i wiele ich zasnęło.

31 Bo, byśmy się sami sądzili, nie bylibyśmy sądzeni.

32 Lecz gdy bywamy sądzeni, od Pana bywamy karani, abyśmy nie byli z tym światem potępieni.

33 A tak, bracia moi! gdy się schodzicie ku jedzeniu, oczekawajcie jedni drugich.

34 Jeźli kto łaknie, niech je doma, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy, gdy przyjdę, postanowię.