uczy swój dom rządzić i wzajem oddawać rodzicom; albowiem to jest przyjemno przed Bogiem.
5. A która prawdziwie wdowa jest i osierociała, niech ma nadzieję w Bogu i niechaj trwa na prośbach i na modlitwach w nocy i we dnie.
6. Bo która w rozkoszach jest, żywiąc umarła jest.
7. A rozkazuj to, aby bez naganienia były.
8. A jeźli kto o swych, a najwięcéj o domowych pieczy nie ma, zaprzał się wiary i jest gorszy niźli niewierny,
9. Wdowa niech będzie obierana nie mniéj niźli w sześcidziesiąt lat, która była żona jednego męża,
10. Mając świadectwo w dobrych uczynkach, jeźli syny wychowała, jeźli goście przyjmowała, jeźli świętych nogi umywała, jeźli utrapienie cierpiącym potrzeb dodawała, jeźli każdego dobrego uczynku naśladowała.
11. Lecz wdów młodszych wystrzegaj się; bo gdy się zbestwiły w Chrystusie, chcą za mąż iść,
12. Mając potępienie, iż pierwszą wiarę złamały.
13. A ktemu téż próżnujące, uczą się obchodzić domy, nie tylko próżnujące, ale téż świegotliwe i dworne, mówiąc, czego nie trzeba.
14. Chcę tedy, aby młodsze szły za mąż, dzieci rodziły, gospodyniami były, przeciwnikowi nie dawały żadnéj przyczyny ku złorzeczeniu;
15. Albowiem się już niektóre obróciły za szatanem.
16. Jeźli który wierny ma wdowy, niechże potrzeb dodawa, a niechaj kościół nie będzie obciążony, aby dostało tym, które są prawdziwie wdowy.
17. Kapłani,[1] którzy dobrze rządzą, niech będą miani godnymi dwojakiéj czci, a najwięcéj, którzy pracują w słowie i w nauce.
18. Albowiem mówi Pismo: Nie zawiążesz gęby wołowi młócącemu; i: Godny jest robotnik zapłaty swojéj, [2]
19. Przeciwko[3] kapłanowi nie przyjmuj skargi, chyba za dwiema albo trzema świadkami.
20. Grzeszące strofuj przed wszystkimi, aby i drudzy bojaźń mieli.
21. Oświadczam się przed Bogiem i Chrystusem Jezusem i Anioły wybranymi, abyś tego strzegł bez ubliżenia, nic nie czyniąc, przychylając się do drugiéj strony.
22. Ręku ni na kogo nie wkładaj rychło, ani bądź uczęstnikiem grzechów cudzych. Samego siebie czystym zachowaj.
23. Wody jeszcze nie pij; ale używaj po trosze wina dla żołądka twego i częstych chorób twoich.
24. Grzechy niektórych ludzi są jawne, uprzedzające na sąd, a za niektórymi pozad idą. Także téż dobre uczynki jawne są; a które są inaksze, zatajone być nie mogą.
Słudzy, którzykolwiek są pod jarzmem, niech rozumieją pany swe godne wszelakiéj czci, aby imię Pańskie i nauka nie była bluźniona.
2. A którzy mają pany wierne, niech nie wzgardzają, iż są bracia; ale tem więcéj niech służą, iż są wierni i umiłowani, którzy dobrodziejstwa są uczęstnikami. Tego nauczaj i napominaj.
3. Jeźli kto inaczej uczy, a nie przestawa na zdrowych mowach Pana naszego Jezusa Chrystusa i na téj nauce, która jest wedle pobożności,
4. Pyszny jest, nic nie umiejący, ale chorujący około gadek i sporów o słowiech, z których pochodzą zazdrości, swary, bluźnierstwa, złe podejrzenia,
5. Spierania się ludzi na umyśle skażonych, i którzy utracili prawdę, rozumiejących zyskiem pobożność,
6. Lecz wielki jest zysk pobożność z przestawaniem na swem,
7. Albowiem nie przynieśliśmy nic na ten świat; bez wątpienia, że téż wynieść nic nie możemy, [4]
8. Ale mając żywność i czem się odziać, na tem przestawajmy. [5]
- ↑ t. j. dosłownie: Starsi.
- ↑ Deut. 25, 4. 1.Kor. 9, 9. Matth. 10, 10. Luk. 10, 7.
- ↑ t. j. dosłownie: Przeciwko starszemu.
- ↑ Job. 1, 21. Eccl. 5, 14.
- ↑ Przyp. 27, 26. Matth. 6, 25.
