podrosnąć w cieple. Dodać cztery żółtka i cztery jaja całe, ubite doskonale z filiżanką cukru, łyżeczką od kawy soli drugą szklankę letniego mleka, kilka gorzkich migdałów dla zapachu, dziesięć deka sklarowanego masła i tyle mąki, aby ciasto było gęste, jak na lekkie bułki. Wyrabiać ciasto, aż od rąk odstanie. Serwetę wyparzyć wrzątkiem, wypłókać w zimnej wodzie, posmarować masłem, włożyć w nią ciasto, związać wolno bardzo, aby pozostawić miejsce na podrastanie. Związać sznureczkiem i wpuścić w naczynie z zimną wodą. Gdy po 2—3 godz. na wierzch wypłynie, co jest dowodem, że ciasto dostatecznie wyrosło, wyjąć je z serwety, uformować długie bułki, ułożyć na blachy, podsypane mąką, dać dobrze jeszcze raz wyrosnąć. Posmarować jajkiem, posypać drobno krajanemi, słodkiemi migdałami i upiec w dobrze gorącym piecu. Ten rodzaj bułek bardzo długo nie czerstwieje.
19. Łatwa bułka do kawy. Pół szklanki mąki zaparzyć na misce pół szklanką wrzącego mleka. Dwa deka drożdży rozpuścić w pół szklance mleka, lub wody, dodać do doskonale wybitej i ostudzonej zaparzonej mąki, dać podrosnąć w cieple. Gdy dobrze wyrośnie, dodać jeszcze trzy szklanki mąki, dwie kopiaste łyżki cukru, łyżkę surowego masła, trochę otartej cytrynowej skórki; nie zapomnieć o łyżeczce od kawy soli. Wyrabiać, aż od ręki odstanie. Uformować z tej ilości trzy okrągłe bułki, posmarować żółtkiem, lub drobno posiekanemi migdałami. Gdy nieco podrosną, upiec w niezbyt gorącym piecu.
20. Kołacz czeski. Rozczynić ciasto z jednego kilo suchej, najlepszej mąki, 6 deka drożdży, rozpuszczonych w filiżance letniego mleka, łyżeczki soli i sześciu decylitrów letniego mleka. Dodać jedno żółtko, 25 deka sklarowanego masła, 12 deka cukru; wyrobić doskonale, aż od rąk zupełnie odstanie. Do zupełnie wyrobionego ciasta dodać 7 deka koryntek, 7 deka sułtanek, 7 deka oparzonych i pokrajanych w paski migdałów słodkich, 7 deka smażonych skórek cytrynowych; wymieszać dobrze, postawić w cieple, aby podrosło. Kiedy ciasto dobrze wyrośnie (powinno przybyć dwa razy tyle), rozdzielić je na trzy nierówne części, (mniej więcej połowa, dwie trzecie i jedna trzecia drugiej połowy). Na posypanej mąką stolnicy podzielić największy kawał na cztery części, każdą część uformować w długi, cienki wałek, spleść długi warkocz z czterech pasków, ułożyć na blasze, posypanej mąką. Na następnej części zrobić trzy wałeczki, upleść z nich mniejszy, trzypromieniowy warkocz, i ułożyć na pierwszym. Nakoniec trzecią, najmniejszą część podzielić na dwoje i z uformowanych wałków ukręcić sznur, który położyć na samym wierzchu. Tak uformowane ciasto przykryć chustą i postawić w cieple na godzin parę, aby dobrze wyrosło. Posmarować rozbitem żółtkiem, posypać paru pozostawionemi migdałami, pokrajanemi w paski i upiec w dobrze gorącym piecu. Po wyjęciu z pieca posypać cukrem, utłuczonym z wanilją, lub skropić lekko wodą różaną, utartą z łyżką cukru-pudru.
Taki kołacz używa się zamiast niemieckiego krengla imieninowego, ma oryginalny kształt i jest bardzo smaczny. Należy uważać, aby ciasto było gęste, dobrze natarte, gdyż inaczej warkocze się rozpłyną i kołacz będzie niepozorny.
Strona:Pieczywo domowe.djvu/14
Ta strona została uwierzytelniona.