Urodzony 1812. Poeta, którego twórczość dawała krytyce angielskiej dużo powodu do sporów bardzo namiętnych. Jedni przeceniali jego wartość, drudzy jej niedoceniali. Obarcza on częstokroć dzieła swoje taką zawiłością myśli, że z trudem trzeba się przez nie przedzierać; posiada jednak rzeczy, dzięki którym nie można mu odmówić miana wielkiego pisarza — pomiędzy innymi cykl obrazów dramatycznych pod wspólnym tytułem «Pippa passes», «Pippa przechodzi», [temat prawie zupełnie identyczny z Hauptmanna ostatnią sztuką «A Pippa tańczy»].
Z dzieł wymieniam najgłośniejsze: «Paulina», «Paracelsus». «Tragedya duszy» («A soul’s tragedy»), «Luria», «Na balkonie» («In a balcony»), «Stafford», «Plama na tarczy» («A blot in the scutcheon»), wszystkich w formie dramatycznej. Poza tem szereg opowiadań wierszem, jak «Men and women» («Mężczyźni i kobiety»), «Giuseppe Caponsacchi», «Pompilia», etc., a przedewszystkiem szereg utworów liryczno-epicznych pod tytułami: «Dramatis personae («Osoby dramatu»). «Dramatic romances» (Romance dramatyczne) «Dramatic lyrics» i «Dramatic idyls» (Liryki i sielanki dramatyczne), pomiędzy któremi sporo jest rzeczy prawdziwie pięknych. Um. 1888.
