Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Wiedza tajemna.djvu/113

 Eliphas Levi, patrz „Magia i czary“.
 Etteila — pseudonim od Aliette, gdyż tak zwał się istotnie. Pierwszy usiłował dać klucz do Tarota. Lecz mało inteligentny, z zawodu fryzjer, poprzestał na banalnych i dowolnych komentarzach, choć sam z kart przepowiadał znakomicie.
 Fabre D‘Olivet. Jeden z ojców współczesnego okultyzmu, cieszący się olbrzymią powagą. Pracował specjalnie nad kabałą oraz oddawał się studiom języka hebrajskiego; z dzieł wybitniejszych: „La langue hebrajque restituée“ (język hebrajski odbudowany) i „Katechizm zasad kabały“.
 Faria — słynny magnetyzer, autor „Studiów o naturze człowieka“ i „Sen sztuczny“ 1819 r.
 Faust Jan XV w. Postać legendarna — miał być jednym z największych niemieckich czarnoksiężników.
 Figuier Ludwik (współcz.) — popularyzator nauk tajemnych, specjalnie alchemii. Nap. „Alchemia i alchemicy“.
 Flammarion Kamil — (współcz.) słynny astronom i spirytysta, um. 1925 r.
 Flamel Mikołaj XIV w. patrz „Magia i Czary“. Jeden z najsłynniejszych alchemików średniowiecza. Zdobył tak wielkie skarby, iż własnym kosztem wybudował cztery szpitale i dwa kościoły. Pozostawił po sobie dzieła ciemne i niezrozumiałe.
 Franck Ad. (współcz.) jeden z najlepszych komentatorów kabały. Por. rozdz. „O kabale“.
 Gall — twórca nauki o frenologii.
 Gaffarel Jakób, jeden z najsłynniejszych kabalistów i uczonych erudytów okultyzmu. Specjalnie ciekawe są jego książki, tyczące się opisu sprzętów, używanych przy ceremoniach magicznych.
 Gaufridi por. rozdz. „Słynne procesy“.
 Geley — (współcz.). Jeden z przywódców kierunku badań psychicznych. Zmarł tragicznie, na lotnisku mo-