stwa rok służyć we wojsku pruskiem. Majątek ojczysty dziesięciorako pomnożył, wykupując niemieckich gospodarzy, a jako gorliwy Polak nie usuwał się od żadnych posług narodowych.[1]
Dnia 4 marca 1883 r. umarł w Mixtacie Józef Klemczyński, były żołnierz gwardyi Napoleona, a ojciec ks. Stanisława Klemczyńskiego, który dnia 22 kwietnia 1863 r. poległ pod Rudnikami w Królestwie Polskiem.[2]
Dnia 17 kwietnia umarł w Brzostowni Dyonizy Felicyan Łaszczewski, oficer z r. 1831, mąż bardzo zasłużony około Towarzystwa Pomocy Naukowej, której Dyrekcya publicznie dnia 19 kwietnia 1883 r. zasługi jego na tem polu podniosła.
Dnia 24 sierpnia zstąpił do grobu Marceli Wilden, żołnierz r. 1831, urzędnik b. Ziemstwa kredytowego, który zażywał powszechnego szacunku. Zasługiwał nań nie tylko życiem prywatnem, lecz i gorliwem zajmowaniem się sprawami, dotyczącemi ogółu. Gdy się w Poznaniu Kasyno, a później Kółko polskie zawiązało, był przez długi szereg lat jego zawiadowcą, kasyerem i duchem opiekuńczym. W r. 1848 powołał go Komitet narodowy, znając jego sumienność, na głównego sekretarza. Niemniej gorliwego jak Kółko miało w nim zwolennika i pracownika Towarzystwo Pomocy Naukowej, gdyż przez wiele lat był dlań czynnym głównie jako skarbnik i sekretarz w Komitecie miasta Poznania.[3] Z żony, Anny z Podlewskich († 7 czerwca 1850 r.) miał dwie córki, Kordulę i Bronisławę.[4]
W dzień po zgonie Wildena, dnia 25 sierpnia 1883 r. umarł Arsen hr. Kwilecki z Kwilcza, porucznik jazdy poznańskiej 1831 r., ozdobiony krzyżem złotym virtuti militari. Syn Klemensa i Anieli z Kwileckich, poślubił po wojnie 1831 r. Paulinę hr. Ponińską, córkę pułkownika Stanisława, i w Kwilczu wiódł żywot prawego, przykładnego, pracowitego i na usługi kraju gotowego obywatela. W r. 1848 przewodniczył innym pięknym przykładem ofiarności na
- ↑ Kuryer Poznański. R. 1883, nr. 23.
- ↑ Kuryer Poznański. R. 1883, nr. 53.
- ↑ Motty M. Przechadzki po mieście. I. 174.
- ↑ Lib. Mort. św. Marcina. R. 1850, 7 czerwca.
