Urodził się w Toruniu dnia 19 lutego 1473 roku. Pierwsze nauki pobierał w szkole toruńskiej przy kościele św. Jana, skąd przeszedł w r. 1491 do Akademii Krakowskiej, gdzie w ciągu lat trzech studyował nauki matematyczne i humanistyczne na wydziale filozoficznym, doskonaląc się specyalnie w astronomii. Wuj jego, Łukasz Watzelrode, chciał mu wyrobić miejsce kanonika w Frauenburgu, ale starania te spełzły na niczem. W r. 1496 udał się Kopernik do Bononii na wydział prawny, a w r. 1497 został kanonikiem frauenburskim, co mu nie przeszkodziło w dalszem kształceniu się. Po czteroletnim pobycie w Bononii udał się do Rzymu, następnie do Padwy, gdzie studyował nauki lekarskie. W r. 1506 powrócił do kraju rodzinnego i oddał się z zapałem badaniom i obserwacyom astronomicznym, pracując jednocześnie nad epokowem swem dziełem — De revolutionibus orbium coelestium. (O obrotach ciał niebieskich). Opuściło ono prasę drukarską w przededniu śmierci wielkiego astronoma, która nastąpiła dnia 24 maja 1543 roku.
