<<< Dane tekstu >>>
Autor Stanisław Witkowski
Tytuł Studya nad Homerem
Część 11. Powtarzanie się wierszy
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1917
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
11. Powtarzanie się wierszy.

Za ważne kryteryum krytyki wyższej uchodziły długi czas wiersze, powtarzające się dwa lub kilka razy u Homera. W Dolonei znajdujemy wiele wierszy, które w podobnem brzmieniu pojawiają się i w Odyssei. Z tego wnosiło wielu, że Doloneja jest późna, że autor jej przejął je z Odyssei. Jak dalece wnioski podobne są niepewne, widać z tego, że Düntzer, posługujący się tą samą metodą, dowodził, że to Odysseja naśladuje Doloneję a nie odwrotnie. Shewan (roz. 14) zwraca zresztą słusznie uwagę, że wiele wczesnych utworów w różnych literaturach, a nawet wielu poetów w epokach literackich powtarza wiersze. My możemy poprzeć jego twierdzenie Panem Tadeuszem Mickiewicza. Ellendt zbadał pieśń Λ (11-tą), uchodzącą powszechnie za starą, pod względem powtarzań. Pokazało się, że prawie każdy wiersz tej księgi powtarza się gdzieindziej u Homera. A zatem kryteryum, opartemu na powtarzaniu się wierszy, musimy przy Dolonei odmówić wszelkiej wartości[1].
Parę uwag o niektórych wierszach Dolonei, powtarzających się gdzieindziej u Homera.
Często gorszono się, że Κ 157-9 Nestor budzi Dyomedesa nogą. Shewan (str. 117) wskazuje na to, że jestto wyrażenie częste w Iliadzie.
Twierdzono, że Κ 577, mówiące o kąpieli obu bohaterów nocnej wyprawy, wzięte jest z Odyssei. Zarzut ten Shewan zbił wskazując, że poeta w takim razie nie byłby potrzebował zamieniać xpoquevo na λoscoopévo. (W Odyssei czytamy 96 o towarzyszkach Nauzykai: αὶ δέ λοεσσάμεναι καί χρισάμεναι λίπ έλαίω – δείπνον έπειθ είλοντο, w Dolonei w. 577: τώ δέ λοεσσαμένω καί άλειψαμένω λίπ έλαίω (δείπνω έριζανέτην).




  1. Znaczenie powtarzań dla krytyki wyższej jeszcze byłoby mniejsze, gdyby miał słuszność Finsler, że powtarzania miały na celu ułatwiać słuchaczom obejmowanie treści.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Witkowski.