Symbol wiosenny
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Symbol wiosenny |
| Pochodzenie | Zgrzebna kantyczka |
| Wydawca | Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ |
| Data wyd. | 1922 |
| Druk | Zakłady Graficzne „Biblioteka Polska” |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
SYMBOL WIOSENNY.
Tanecznico, po polach czarująca, Wiosno,
W twój pochód zwyciężania, co ma być zwalczone,
Zaciągniem się, nicponie z próżniacka szalone,
Kochający bezczynność pod niebem radosną.
Wprzągniem owce swe w pojazd twój, wiklinę pięście
Uszczkną, by bicz był śmigły, ogołocon z liści;
I pojedziemy, pani, włóczędzy wieczyści,
Siać w grudę ziarna złote i zielone szczęście.
Potem, gdy wszędzie będzie już zieleń na grzędzie,
Wypoczniemy nad rzeką, siądziem wkoło ciebie
Z owcami, zapatrzeni w te owce na niebie,
I, jak polom zielonym, radośnie nam będzie.
Gdy się do nas przybłąka wioskowe maleństwo,
Na kolana je weźmiesz, pól ziołami wonna;
I kiedy czule uśpisz je, świecka Madonna,
Wówczas majowe zaczniem do cię nabożeństwo.
