Symfonie anielskie/Symfonia dwudziesta dziewiąta

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan Żabczyc
Tytuł	Symfonia dwudziesta dziewiąta
Pochodzenie	Symfonie anielskie
Wydawca	Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd.	1913
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[49]

Symfonia dwudziesta dziewiąta.

Kędy wschód słońca i gdzie zapalają
Strumienie jego, niech Panu śpiewają
A spłodzonego z Panny czystej znają

Szczęśliwy Rządca świata okrągłego,

Ten wdział na się płaszcz ciała służebnego,

5 

By życiem grzesznych wybawił od złego.

[50]

W Panieński żywot i święte wnętrzności
Łaski dar wchodzi: Boskie przedwieczności.
Panna się dziwi Pańskiej wszechmocności.

Dom wstydu pełny i serca czystego

Stał się kościołem Boga prawdziwego:

10 

Słowem poczęła Panna Syna swego.

Już porodziła nam Odkupiciela,
O czym słyszała to przez Gabryela,

Jan w żywocie był głosem Zbawiciela.

15 

Straszne Mu siano we żłobie nie było,
Zażyć pokarmu panieńskiego miło.
Przez tegoż ptastwo głodu nie zażyło.

Chóry anielskie Bogu chwalę dają

I pastuszkowie wesoło śpiewają,

20 

Bowiem pasterza wszytkich, Stwórcę znają.

Bądź chwała Tobie Panie ^[1] wszechmocności.
Żeś się narodził z panieńskich wnętrzności
Z Ojcem i Duchem na wieków wieczności.

1. Boże.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.