Synowie co mać podrzebiali

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Rej
Tytuł	Synowie co mać podrzebiali
Pochodzenie	„Figliki“ ; wydanie z r. 1574
Wydawca	Wiktor Wittyg
Data wyd.	reprint 1905
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Synowie co máć podrzebiáli.

KAzał ksiądz ná pogrzebie, á wdowá umárłá,
Mowiąc: wie bog tá duſzá gdzye ſie dzis opárłá.
Bochmy w piſmie ználeźli, gdzye nawyſzſze niebo,
Nie padłby zá trzy látá, młyńſki kámiwń z niego.
Stárſzy brát rzecże drugim, ieſliże to prawdá,
Fiu fiu brácia náſzá máć ieſzcże gdzyeś u dyabłá.
Bo kiedyć kámieniowi ták nieſporo z gory,
Náſzá ledwe ćwierć mile ubiegłá przed kury.

Synowie co mać podrzebiali.

KAzał ksiądz na pogrzebie, a wdowa umarła,
Mowiąc: wie bog ta dusza gdzye sie dzis oparła.
Bochmy w pismie znaleźli, gdzye nawyszsze niebo,
Nie padłby za trzy lata, młyński kamiwń z niego.
Starszy brat rzecze drugim, iesliże to prawda,
Fiu fiu bracia nasza mać ieszcze gdzyeś u dyabła.
Bo kiedyć kamieniowi tak niesporo z gory,
Nasza ledwe ćwierć mile ubiegła przed kury.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.