Wikiźródła

Szła dziéweczka do gajeczka (Gliwickie)

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Szła dziéweczka do gajeczka
Podtytuł 58. z p. Gliwickiego.
Rozdział Pieśni myśliwskie
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
›››

58.[1]
z p. Gliwickiego.
\relative a { \set Staff.midiInstrument = "viola" \key d \major \time 3/4 \autoBeamOff a'8. g16 fis4 g | a8. a16 \stemUp b4. \stemNeutral a8 | g8 fis e4. fis8 | g2 r4 | \break fis8. e16 d4 d'| cis8. b16 a4. g8 | fis8 d e4. cis8 | d2 r4 \bar "|." } \addlyrics { \small { Szła dzié -- we -- czka do ga -- je -- czka do zie -- lo -- ne -- go, zna -- la -- zła tam my -- śli -- wie -- czka ba -- rdzo szwar-- ne -- go. }}

Szła dziéweczka do gajeczka
Do zielonego,
Znalazła tam myśliwieczka
Bardzo szwarnego.

Myśliwieczek bardzo szwarny,
Czarne oczka ma,
A ta jego kochaneczka
Oczka uciera.

O cóż płaczesz, lamentujesz,
Ma kochaneczko?
Wypłakałaś swoje oczka,
Nie miałaś o co.

Jakożbym ja nie płakała
Swojéj urody,
Gdy ja miała złoty wianek,
Wpadł mi do wody?

Nie płacz dziéwczę, nie lamentuj
O ten wianek twój,
Mam ja jeszcze dwóch łabętów,
Popłyną ci poń.

Jeden mówi: Nie popłynę,
Nie umiem płynąć.
Drugi mówi: Ja popłynę,
Choćbym miał zginąć.

Łabęt płynie, wianek tynie[2]
Do samego dna:
Jużeści ty, ma kochanko,
Wianka nie godna.

Jam go godna, jam go godna,
Tyś go nie godzien,
Niemaleć to cztéry lata,
Jakeś mnie zwodził.




  1. ↑ Porównać pieśń 436. Nuta podobna jak pieśni 72.
  2. ↑ Zamiast: tonie.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Szła_dziéweczka_do_gajeczka_(Gliwickie)&oldid=3192441”