Szkoda krasy, gdzie rozumu niemasz

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Szkoda krasy, gdzie rozumu niemasz
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

14. Szkoda krasy, gdzie rozumu niemasz.

Liszka czasu jednego
Szła do domu gędźcowego
I uźrzała mnogie ubranie,
Które chował na igranie.
Patrząc na onę wydworę,        5

Uźrzala też i maszkarę
I, wziąwszy, oględowała,
A tako z nią rozmawiała:
„Cóżci po takiej podobie,
„Kiedy niemasz mózgu w tobie?        10
„Tworzyć dosyć, a czcza głowa,
„Cudze oczy i też mowa“!
Nie wszyscy, którzy są cudni.
Zawsze bywają rozumni:
Będzieć poczesna postawa.        15
Ale wnątrz niedobra sprawa.









Rimicius: D (158) De vulpe et larva. [H 47 Ἀλώπηξ πρὸς μορμολύειον]. Phaedrus I, 7 Vulpes ad personam tragicam. St (127) De lupo et tragoedo. C (164) Lisska. — FE (57) O Iiszce z człowieczą głową. — Rej, Zw. IV, 56 Postawa bez rozumu. — Minasowicz (9) Głupich niesławna sława, honor bez godności. Liszka do maszkary. — BF 5 Liszka, znajdująca maszkę. — EW 25 O wilku i o głowie. — Jakubowski 68 Lis i bust, t. j. półposąże człowieka (L IV. 14 Le renard et le busta).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.