Szopka. Wiersz Or-Ota/Krakowiaczek Skuba

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Or-Ot
Tytuł	Krakowiaczek Skuba
Pochodzenie	Szopka. Wiersz Or-Ota
Wydawca	Wydawnictwo M. Arcta
Data wyd.	1918
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

KRAKOWIACZEK SKUBA.

Pod wawelską skałą
Mieszkał smok-potwora,
Czatował na ludzi
Z rana do wieczora.

Czatował i ludzi
Zjadał tuzinami,
Aż kraj płakał cały
Gorącemi łzami.

Tedym se pomyślał,
Że to sprawa kusa,
I poszedłem prosto
Do króla Krakusa.

— Daj, królu, barana,
Daj mi worek siarki,
A ja Kraków zwolnię
Od tej gospodarki. —

Do baraniej skóry
Siarki nałożyłem,
Potem mocną dratwą
Po szewcku zaszyłem.

Buch! pod smoczą jamę
Kąsek smakowity —
I wyłazi potwór,
Jak zawdy, niesyty.

Już skórę ze siarką
Połknął smok przeklęty,
Już go srodze piecze
Ogień zażegnięty.

Poleciał do Wisły,
Wodą się zapija
I żłopie, i żłopie,
Aż pękła bestyja!

Gdy się król dowiedział
O zgonie szkodnika,
Dał mi złotą zbroję,
Dzielnego konika.

A lud, rad, że przyszła,
Na potwora zguba,
Wołał: — Niechaj żyje
Krakowiaczek Skuba!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Artur Oppman.