Sztuka kochania (Owidiusz)/Pierwsza księga/VII

<<< Dane tekstu >>>
Autor Owidiusz
Tytuł Sztuka kochania
Wydawca Towarzystwo Wydawnicze IGNIS
Data wyd. 1922
Druk Drukarnia Narodowa w Krakowie
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Julian Ejsmond
Tytuł orygin. Ars amatoria lub Ars amandi
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Posłuchaj całej Pierwszej Księgi
czytają aktorzy ze
Studia Aktorskiej Interpretacji Literatury
Galeria grafik w Wikimedia Commons Galeria grafik w Wikimedia Commons

VII

Uczty ułatwiają również
dostęp do dziewic, a wino
(trzeba wyznać to otwarcie)
nie jest ich krasą jedyną.
 
Wino czyni serce tkliwem.
Miłość duszę opromienia...
Wino i miłość — to płomień
rozpalony śród płomienia.
 
A by sądzić o piękności,
bezpieczniej poczekać do dnia.

Noc i wino — źli doradcy...
Zwodniczy ma blask pochodnia.
 
Dniem zobaczył ongi Parys
trzy boginie... Kto dniem sądzi
klejnot, dziewczę i purpurę
ten napewno nie pobłądzi.
 
Noc zaciera moc usterek
(zgodzicie się chyba zemną).
Nocą nie ma brzydkich kobiet
(zwłaszcza gdy jest bardzo ciemno).




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Owidiusz i tłumacza: Julian Ejsmond.