[47]XLI.
Kto przyjął byt, wziąć musi i niebyt do pary;
Kto buduje kołyskę, niech staluje mary,
Tworzy prawdę, kto umiał w złudach życie prześnićprześnić,
Tworzy złudę, kto zdołał pomysł ucieleśnić.
Kto śni, marzy, rozmyśla, roztrząsa, rozważa,
Ten, ani sam wie kiedy, rzeczywistość stwarza,
A ten, kto w ucieleśnień zanurzony trudzie,
Ten, czy istniał, nie będą mogli orzec ludzie.
Tych prawd niechaj świetlaność wam rozbłyśnie w pełni:
Kto zbytnio pragnie dobra, często zło popełni;
Kto zbyt wierzy w swój rozum, omyli się snadnie;
Nawet w złem coś dobrego nieraz bywa na dnie;
Nawet w męce najwyższej słodki dreszcz się mieści;
Nawet w rozkosz największą wpełza czerw boleści.
• PDF 
• MOBI 
