Uczta Baltazara/Uwaga Wstępna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Uwaga Wstępna |
| Pochodzenie | Uczta Baltazara |
| Data wyd. | 1928 |
| Druk | Czcionkami Drukarni OO. Oblatów |
| Miejsce wyd. | Lubliniec |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Niniejsze tłumaczenie dramatu religijnego hiszpańskiego poety Calderona „Uczta Baltazara” (t. zw. Auto-da-fé) osnutego na tle tajemnicy Przenajświętszego Sakramentu zmierza przedewszystkiem do celu praktycznego; ma ono bowiem dramat ten, który należy do najwznioślejszego, co twórczość poetycka wymyśliła, do naszego nastroić teatru, zwłaszcza w katolickich stowarzyszeniach. Zmian niejednokrotnie nie szło ominąć. Najpierw trzeba było usunąć techniczne trudności, które odegranie tego dramatu mianowicie na mniejszych scenach nieomal uniemożliwiały. Zwalenie się wieży Babel i posągu stanowi taką zmianę. W oryginale wieża Babel i posąg wchodzą w uosobieniu na scenę.
Znaczniejsze zaszły zmiany językowe. Niejednokrotnie dla lepszego zrozumienia dodałem własne myśli i obrazy. Obrazy nam obce trzeba było dostroić do pojęć duszy polskiej; tak pieśń o wiośnie. Melodja pieśni tej jest nową kompozycją; — motyw melodji wyjęty z „wiosny“ Haydna. Co do treści wogóle — zmiany nie zaszły. Mimo niejednych potrzebnych zmian przestrzegałem atoli charakterystycznej cechy poezji oryginału, o ile cel praktyczny jakichś zmian nie wymagał. — Co do osób, to Śmierć jak i Myśl występują podług Calderona jako uosobienie w stroju męskim, Bałwochwalstwo również jako uosobienie i zarazem jako druga żona Baltazara — w stroju żeńskim. Dlatego przemawiają na scenie stosownie do stroju: Śmierć i Myśl z końcówkami rodzaju męskiego, Bałwochwalstwo — żeńskiego.
Celem odegrania niniejszego dramatu moje opracowanie podaje te najniezbędniejsze tylko wzkazówki. Reżyser ma prawo do własnej fantazji.
Niech religijny ten dramat Calderona, który, co do twórczości, przewyższa wszystkie inne, jak najczęściej przechodzi przez scenę i wzbudza, mianowicie w naszych stowarzyszeniach katolickich, zamiłowanie do poezji katolickiej, której reprezentantem w całem słowa znaczeniu jest Calderon, ale przedewszystkiem niech rozżarza i roznieca w sercach ogień miłości do świętej Eucharystji!
Ks. J. Bujara,
Lubliniec
1927 r.
