W śnieżnem upowiciu (Różycki, 1911)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Zygmunt Różycki
Tytuł	W śnieżnem upowiciu
Pochodzenie	Wybór poezyi ; cykl W śnieżnem upowiciu
Wydawca	Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda Synów
Data wyd.	1911
Druk	Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda Synów
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

W ŚNIEŻNEM UPOWICIU.

Jakżeż mi dzisiaj cudnie śnieg ubielił drzewa,
Każdą gałązkę ubrał w srebrniejące pyły
I w białe kwiaty... szrony barwą tęcz zalśniły,
Symfonia słońca z śniegiem w jedną pieśń się zlewa.

Krysztalne szrony, kwiaty i gwiazdy migocą,
Zda się, dłoń czyjaś mięka, pieściwa i biała
Po drzewach i po ziemi brylanty rozsiała,
Błyszczą gwiaździste szrony, kwiaty upojenia mocą.

Błyszczą, jaśnieją, skrzą się... śnieżanego puchu,
Co gra kolorem tęczy, białością lilianą,
Nie zwiewa żaden podmuch... drzewa śnią bez ruchu...

W takie jasne, zimowe, przecudowne rano
Ma tęskna dusza, pełna słonecznej zadumy,
Słyszy skrzydeł anielskich bezszelestne szumy.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zygmunt Różycki.