W ciemnych smreczynach


Orzeł Z wirchów i hal • 2. Z Tatr • IV. W ciemnych smreczynach • Jan Kasprowicz Wiatr halny
Orzeł Z wirchów i hal
2. Z Tatr
IV. W ciemnych smreczynach
Jan Kasprowicz
Wiatr halny
ze zbioru Dzieła poetyckie Tom 4

IV.

W CIEMNYCH SMRECZYNACH.
 
W Ciemnych Smreczynach rośnie krzew paproci,
Co taką siłą przyciąga z swej mroczy,
Że kto raz tylko w swem życiu go zoczy,
Już się na zawsze ku niemu zochoci.

Tu słuchać będzie, jak się kamień toczy
Po graniach, strasznych, choć je słońce złoci,
Jak puszcza wzdycha, jak od wieków kroci
Bierze siklawa swe szumy z przezroczy

Zaklętych stawów... A gdy los mu wzbroni
Zawitać żywym w ten zaciszny, głuchy
Schron ech przedwiecznych, gdy z tęsknoty skona,

Wówczas duch jego do Smreczyn pogoni
I, zmienion w paproć, będzie wabił duchy
Do tajemniczych rozkoszowań łona.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Kasprowicz.