Wdowiec z wdową rzadko dobrze z sobą

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Wdowiec z wdową rzadko dobrze z sobą
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[338]

152. Wdowiec z wdową rzadko dobrze z sobą.

Wdowiec gdy żony ożalał,
Iżby zasię w malżeństwie stał,
Z wdowąmesta sie poślubiła,
Obadwasta wsporna była.
Onaciem męża pierwszego        5
Wspominała umarłego,
Gnaty jego powiadając,
Niniejszego poniżając.
Ale i on żony pierwej
Takież powiadał cnoty jej,        10
Iż była cna i pokorna:
„Nie będzie jej żadna równa“.
Owa niegdy, aby jedli,
Za stół byli oba siedli
I poczęli takież gadać,        15
O nieboszczykach powiadać.
Wtenczas sie żebrak przygodził,
Jen, jałmużny prosząc, chodził;
Żona, iże się gniewała,
Pół mu kapłana podała:        20
„Toć za duszę męża mego
„Dawam jalmużnę pierwszego;
„Oby tego był Pan Bóg chciał,
„Iżby on mnie był żyw ostał!“
Aż też gniewem mąż się porwał,        25
Ostatek żebrakowi dał:
„Za mą żonę nieboszczycę
„Nać też drugą połowicę!“

A tak gdy z sobą wspór wiedli,
Kapłuna sami nie jedli; 30
I często tako puścili,
Iż obadwa wsporni byli.
Proznoć sie na tego gniewać,
Któryś może tedyż oddać;
A gdzie sie wsporna zajdzieta, 35
Bez utraty nie będziem.

[339] Abstemius 51 De viro et uxore bigamis. — FE (125) O wdowca z wdową. — Rej Figl. Wdowiec z wdową.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.