Wesołą nowinę bracia słuchajcie (1943)

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Wesołą nowinę bracia słuchajcie
Pochodzenie Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek
Wydawca Józef Cebulski
Wydawnictwo Książek do Nabożeństwa i Skład Dewocjonalij
Data wyd. 1943
Druk Drukarnia „Ars-Sacra“
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

76.

Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, niebieską Dziecinę ze mną witajcie. Jak miła ta nowina! Mów, gdzie jest ta Dziecina! Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.
Bogu chwałę wznoszą na wysokości, pokój ludziom głoszą duchy światłości. Jak miła itd.
Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, pokłonem uczciła to niemowlątko. Jak miła itd.
Którego zrodziła, Bogiem uznała. I Panną, jak była, Panną została. Jak miła itd.
Królowie na Wschodzie już to poznali, i w judzkim narodzie szukać jechali. Jak miła itd.
Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła, nad wszystko piękniejsza doń prowadziła. Jak miła itd.
W Jeruzalem mieście najprzód szukali, ale błąd nareszcie sami poznali. Jak miła itd.
Heroda znajdują, gwiazdę stracili, lecz się dowiadują, więc pewni byli. Jak miła itd.
W Betlejem miasteczku, tak prorokuje, Micheasz z weselem, tam Go zwiastuje. Jak miła itd.
Gdy się tam udali, gwiazdę ujrzeli, już pewnie jechali wielce weseli. Jak miła itd.
Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego, tam idźcież, znajdziecie Syna Bożego! Jak miła to nowina! Już wiemy, gdzie Dziecina. Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy.


Zobacz też

edytuj


 
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).