Wiadomości bieżące, rozbiory i wrażenia literacko-artystyczne 1880/17. IX
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Wiadomości bieżące, rozbiory i wrażenia literacko-artystyczne 1880 |
| Pochodzenie | Gazeta Polska 1880, nr 206 Publicystyka Tom V |
| Wydawca | Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Gebethner i Wolff |
| Data powstania | 17 września 1880 |
| Data wyd. | 1937 |
| Druk | Zakład Narodowy im. Ossolińskich |
| Miejsce wyd. | Lwów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór artykułów z rocznika 1880 |
| Indeks stron | |
W Ilustracji Wiedeńskiej pomieszczono reprodukcję obrazu Ajdukiewicza przedstawiającą: Manewra wojskowe. Treść dodanego artykułu przepełniona jest pochwałami dla młodego malarza.
Położenie bez wyjścia. Kurier Warszawski umieszcza zabawną wzmiankę o pewnym doktorze niemieckim, nazwiskiem Abel, który pojechawszy do Ameryki, nie mógł sobie dać rady ze swojem nazwiskiem. Abel tak opisuje swój kłopot:
„Doświadczyłem w Ameryce mnóstwa przykrości z powodu samego swego nazwiska; gdym się podpisał Abel, wymówiono mnie Aebel, pisałem się Ebel, czytano Ibel, napisałem wreszcie Aibel, wymawiano znów Ibel“.
Odczyty na rzecz Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności mają, jak słyszeliśmy, rozpocząć się z początkiem zimowego sezonu. Dziś nie jest jeszcze rzeczą wiadomą, jakie osoby zostały zaproszone, ma być jednak wprowadzoną ważna zmiana, a mianowicie odczyty będą się odbywały nie w sali Resursy Kupieckiej, jak roku zeszłego, ale w sali ratuszowej. Zmiana ta niewątpliwie korzystną będzie dla Towarzystwa Dobroczynności, ponieważ publiczność przyzwyczaiła się do odczytów w sali ratuszowej, a przyzwyczajenie gra w tym razie niezmiernie ważną rolę.
Utwory poetyczne Maryi Konopnickiej, rozproszone w rozmaitych pismach periodycznych, wyjdą wkrótce w tomie ogólnym. Wydawca czyni niezaprzeczoną usługę współczesnej literaturze tem wydawnictwem. Talent pani Konopnickiej, lubo skłonny do zapuszczania się w metafizyczne zagadnienia i przesłoniony mgłą filozoficzną, należy jednak do wybitniejszych w chwili obecnej. Język jej jest bogaty, wyrobiony i o ile sama rzecz nadaje się do plastyki — plastyczny. Świat myśli więcej jednak zajmuje autorkę, niźli świat uczucia, ale natomiast w zagadnienia myślowe wkłada ona własną silną namiętność duszy, pragnącej światła i odpowiedzi na te wszystkie pytania, które jednocześnie są przyrodzonem prawem ludzkiego ducha, a najczęściej muszą pozostać nierozwiązane. Poczucie tej dysharmonii, żal, iż tak jest, zrozumienie, o ile próżnem jest wołanie o światło, nadaje muzie pani Konopnickiej pewien posępny odcień i zarazem wyższy nastrój. Słowa jej bywają uroczyste i podniosłe, co może nawet razi w utworach rozproszonych, które ukazują się jakby niespodzianie w pismach, obok innych artykułów i prac o treści trzymanej w zupełnie odmiennym tonie. Razem może będą więcej ze sobą licowały. Zbiór ten wyjdzie podobno niezadługo.
Wyszedł z druku: Kalendarz dla młodego wieku. Obok zwykłej części kalendarzowej zawiera on nieźle wybrane powiastki, życiorysy, artykuły treści naukowej, wiersze, myśli i zdania. Znajdują się w nim również portrety: Brodzińskiego, Kraszewskiego i A. Jeskego.
Zameczki podolskie I-III przez Antoniego J. Autor piszący pod powyższem skróconem nazwiskiem dobrze już znany jest ze swych prac na polu historycznem. Obok znajomości rzeczy posiada on inny jeszcze przymiot, który, jak się zdawało, Szajnocha zabrał ze sobą do grobu, tj. talent zajmującego opowiadania. Z tego powodu książki jego obok wartości naukowej mają i wartość poczytności. Książka, o której wyżej, jest opisem i historią twierdz pogranicznych dawnej Rzeczypospolitej. Najdokładniej pod względem materiału i szczegółów tyczących się do fortyfikacyj ówczesnej epoki obrobione są historia Kamieńca Podolskiego i Paniowiec.
Wkrótce ukaże się na widok publiczny tom IV Pism zbiorowych Henryka Sienkiewicza (nakładem Gebethnera i Wolffa). Obejmie on: Przez stepy, Pamiętnik nauczyciela, nowelę Orso, jednoaktówkę Czyja wina i nowele zatytułowane zbiorowo Za chlebem.
Nowe pismo. Donoszą nam, że pan Idzikowski, posiadający księgarnię w Kijowie, zamierza wydawać w Odessie pismo polskie treści handlowej i ekonomicznej. Dowodzić potrzeby takiego pisma byłoby zbytecznem.
Dowiadujemy się również, że uzyskaną została koncesja na wydawanie polskiego pisma w Petersburgu.
