Wiatr i noc
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Wiatr i noc |
Pochodzenie | Dzieła Aleksandra Fredry tom XII |
Wydawca | Gebethner i Wolff |
Data wyd. | 1880 |
Druk | Wł. Anczyc i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
WIATR I NOC.
Czemu ty szumisz? Noc się wiatru pyta.
„Czemu? Bo żyję... dmę sobie i kwita“,
Odpowiedział wiatr burzliwie,
„Ale tobie ja się dziwię,
„Zimno czy ciepło, słota czy pogoda,
„Ty wciąż milczysz, spisz jak kłoda“,
Noc mu na to: Jesteś w błędzie
Zupełnie w tym względzie,
Bo kto milczy, nie śpi wcale,
Ale raczéj czuwa stale,
Tego, który działa w ciszy,
Głupiec nigdy nie dosłyszy.
A z twojego szumu
Ni pomocy, ni rozumu,
I jak świat światem i wszędzie
Wiatr wiatrem tylko będzie.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Fredro.