Wielcy złodzieje małe wieszą

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Wielcy złodzieje małe wieszą
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

123. Wielcy złodzieje małe wieszą.

Wilk się na liszkę żałował
A złodziejstwo jej zadawał:
„Ty — pry — ludzkie strzechy dzierzesz
„A kury im w nocy bierzesz“.
Więc ona się tego przała,        5
Zasię wilka winowała,
Rzekąc: „Ty podgrzebasz ściany,
„I bierzesz z chlewa barany“.
I dali się na sędziego,
Małpieża barzo mądrego,        10
Iżby je on o to sądził,
Sprawiedliwie rzecz rozgodził.
Małpież, kiedy prze wysłuchał,
Tako strony napominał:
„A czemuż się sromocita,        15
„Gdy się jednak obchodzita?
„Wszak, wilku, o cudze nie dbasz
„I o to sumnienia nie masz;
„Liszka się też wyprawuje,
„Iże się w niczym nie czuje.        20
„A przetoż się pojednajcie,
„A tych rzeczy nie wmawiajcie!
„Bo, byście się sami wiesili,
„Równibyście ludziem byli;
„Boć się u nich tako dzieje:        25

„Małe wieszą wielcy złodzieje;
„A gdyby sprawnie wiesili,
„Małoby panów ostawili“.









Romulus II, 19: Hervieux (II, 211) Lupus et vulpes iudice simio. Phaedrus I, 10 Lupus et vulpes iudice simio. St (132) De Iupo, vulpe et simio. C (88) O wlku a o Iissce. — Minasowicz (10) Kłamcy, nawet gdy prawdę powiada, nie wierzą. — Jakubowski 25 Wilk z liszką, prawnie stojący przed małpą (L II, 3 Le loup pluidant contre le renard par devant le singe). — Kniaźnin III, 4 Wilk, lis i małpa.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.