Umysł uczynki sądzi

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Umysł uczynki sądzi
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[310]

124. Umysł uczynki sądzi.

Oracz po ser sięgnął w Iesicę
I uchwycił tam łasicę,
A gdy ją tedyż chciał zabić,
Naczęła go tako prosić:
„Proszę cię, daj mi przemówić,        5
„A nie chciej mię tak nagle bić!
„Wspomni, żem ci i też służyła.
„Dom twój od myszy czyściła!
„I tak jeszcze nie przestawam,
„Ustawnie myszy wyławiam;        10
„A gdy po mnie pożytek znasz,
„Sprawnie mię żywo puścić masz“!
On jej rzekł: „To, coś działała,
„By w tym prawy umysł miała,
„Godnaby nie tylko puszczenia,        15
„Ale też i obdarzenia;
„Boć nie uczynku czyjego,
„Ale umysłu prawego
„Roztropni ludzia patrzają

„I tego wdzięczni bywają.        20
„Aleciem ten twój uczynek
„Omijasz prze swój pożytek:
„Chociaś myszy nie łowiła,
„A przedsię tyś mnie szkodziła;
„Bu gdyć było jeść potrzeba,        25
„Biegalaś do mego chleba;
„Jednakeś szkodę działała,
„O moję przyjaźń nie dbała.
„Za zły umysł musisz umrzeć,
„Za uczynek w tym dosyć mieć,        30
„Coś się mym dotąd żywiła
„I szkodęś mi poczynila“.
Nie uczynisz wdzięk uczynkiem,
Kiedy nie dobrym umysłem;
Dobra wola^[1] wszytko krasi,        35
Uczynkom wagę przynosi.

↑ W pierwodruku: dobrą wolą.

[311] Romulus II, 20: Hervieux (II, 212) Mustela el homo. [H 89 Γαλῆ συλληφϑεῖσα]. Phaedrus I, 22 Mustela et homo. St (133) De mustela et homine. C (89) O kolčawě a o hospodaři. — Minasowicz (16) Kto komu dla pożytku swojego pomaga, niesłusznie, by mu łaskę przyznać, się domaga. Łasica i człowiek. — BF 12 Człowiek i łasica.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.

[1] W pierwodruku: dobrą wolą.

[1]