Wiosna (Bełza)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Bełza
Tytuł	Wiosna
Pochodzenie	Dla polskich dzieci
Wydawca	„Kultura i Sztuka“
Data wyd.	1912
Druk	Zakład Narodowy; im. Ossolińskich
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

WIOSNA

Ot, już wiosenka,
Wraca wesoła;
Z poza okienka,
Widna dokoła.

Słonko przygrzewa,
Wciąż promieniściej;
Śmieją się drzewa,
Z pod pęków liści.

Szary skowronek,
Wzbił się w obłoki,
Dzwoniąc jak dzwonek,
Z wieży wysokiej.

I już, o! dziatki,
Za dni niewiele:
Trawka i kwiatki,
Łąkę zaściele.

Spłyną te chmury,
Co niebo tłoczą;
Piłka do góry,
Pomknie ochoczo.

I wy, jak ptaszki,
Z gniazd wylecicie,
Na te igraszki,
Co tak lubicie.

Budzić radosną,
W sercach nadzieję,
Razem z tą wiosną,
Co się nam śmieje.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Bełza.