Woźnica co sie uraził na Koń wsiadaiąc

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Rej
Tytuł	Woźnica co sie uraził na Koń wsiadaiąc
Pochodzenie	„Figliki“ ; wydanie z r. 1574
Wydawca	Wiktor Wittyg
Data wyd.	reprint 1905
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Woźnicá co ſie uráźił ná Koń wſiadáiąc.

WOźnicá wſiadał ná Koń, ſkorę ſobie złupił,
Y wrzeſzcżał śiłnym głoſem, by go dyabeł łupił.
Páni rzecże, coć ſie wżdy dzyeie brácie miły:
Ten rzekł, nie ſmiem goſpodze powiedzyeć przycżyny.
Páni rzekłá: możeſz to wżdy iako ochylić,
Ten rzekł: miła goſpodze, coż mam dáley cżynić.
Rozdárłem máchárzynę co w niey noſzę iáycá,
Porwonżeś tám dyabłu z nią, nieſláchetny zdraycá.

Woźnica co sie uraził na Koń wsiadaiąc.

WOźnica wsiadał na Koń, skorę sobie złupił,
Y wrzeszczał siłnym głosem, by go dyabeł łupił.
Pani rzecze, coć sie wżdy dzyeie bracie miły:
Ten rzekł, nie smiem gospodze powiedzyeć przyczyny.
Pani rzekła: możesz to wżdy iako ochylić,
Ten rzekł: miła gospodze, coż mam daley czynić.
Rozdarłem macharzynę co w niey noszę iayca,
Porwonżeś tam dyabłu z nią, nieslachetny zdrayca.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.