Wojna nie drzymie, trwoga (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Wojna nie drzymie, trwoga |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
(Kolęda na Trzy Króle).
Wojna nie drzymie, trwoga w Solimie; * Skąd się dzień rodzi, wojsko pochodzi: * Błyskają groty, sypią się roty; * A trzej w koronie, dążą ku bramie, * Króla szukają, Króla wzywają.
W takiej przygodzie zginiesz Herodzie ; * Ba! gdybyś zginął, i w piekło kinął. * Echo w to szczęście, biega po mieście; * Padła nowina, że z Panny Syna, * Dawid swe plemię, ma w Betleemie.
Wschodnie korony, niosą ukłony, * A stąd jest smutny, Heród okrutny. * Gruchnęła sława, krzyknęła wrzawa: * Że dał na ziemię, Bóg święte plemię; * Jeszcze w Dawidzie, krew nie wynijdzie.
Już się nam stawił, jarzma nas zbawił, * Pan z nieba rodem, pod złym Herodem: * Idą z królami i z taborami * Muły, wielbłądy, i pułków rzędy; * Lud srogi zbrojnie, rusza spokojnie.
Okryli ziemię ku Betleemie, * A z nieba wodze, mają w tej drodze; * Heród zły wściekle, na swe przedpiekle, * Nowina z gości, naszej radości. * O gdyby skoczyć, a w punkcie zoczyć.
Cnego Dziedzica i królewicza, * Przed tym to Panem, wszystkie kolanem * Padną narody, w pokoju zgody; * Tam ci w Solimie, berło obejmie; * W dobry czas goście! dary przynoście.
