Z szopką (1944)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Krzysztof Kamil Baczyński
Tytuł	Z szopką
Pochodzenie	I część. Krzyż człowieczy; z rękopisu autora
Data wyd.	1944
Źródło	skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Z szopką.

Górą białe konie przeszły,
trop dymiący w kłębach stanął,
w gwiazdach płonąc cicho trzeszczy
wigilijne siano.

Spoza gór czy sponad ziemi
anioł biały? Kruchy mróz?
Starcy w niebo nachyleni?
Anioł biały szopkę niósł.

*

Zamknąć tak — to ironicznie —

w daszek gwiazdom pobielany
płomień wieków i człowieka
w tekturowe cztery ściany.
Zamknąć tak — to z odległości —
w dwie figurki — czarną, białą
rozdeptanych epok kości
i spalone żądzą ciało.

*

W naprężone kusze burz

anioł biały szopkę niósł.

*

A figurki w męce gasnąc

coraz słabły, zanikały
w napowietrzną gwiazdy jasność,
tekturowo — popielały.

*

Śmiał się anioł pół uśmiechem

z ich uporu, a nie grzechu,
że tak jedni — choć ich stu

*

Anioł biały szopkę niósł.

*

Aż na grudzie stopą lekką

stanął niby mgłą i skałą
i koślawe, głodem ścięte
ujrzał w grudę wbite — ciało;
żeber czarnych łuki spięte,
poskręcane rydle rąk,
brzuch jak bęben życia wzdęty,

brzuch zsiniały, brzuch jak tłok
i zawrócił. W nieba plusk
poczerniałą szopkę niósł.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Krzysztof Kamil Baczyński.