Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane/Oda XXIV. Na zemstę
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane |
Data wyd. | 1775 |
Druk | Antoni Piller |
Miejsce wyd. | Lwów |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Rzecz dziwnie miła,
Kiedy kto ſiła
Na krzywdzących ſię dobrodzieyſtw zlewa,
To właśnie robi,
Co człeka zdobi,
Y zkąd mu chwała wieczna przybywa.
Lecz ten zda mi ſię,
Co krzywdy msci ſię,
Y ſwę urazę długo pamięta,
Miia zdaleka
Iſtotę człeka
W ſobie wyraża dzikie zwierzęta.
Prawo nie ſkryte
Na ſercu ryte
Każe darować bliźnim urazę;
Kto temu ſprzyia,
Co prawo zbiia,
Naywiękſzą w świecie zaciąga ſkazę.
Nie czyń drugiemu,
By naygorſzemu
Co tobie nie ieſt człowiecze miło;
Bo kto zaſkwiera
Drugim, obiera
By tąż monetą mu ſię płaciło.
Co rankor zrywać,
Y przekonywać
Naybardziey winno ludzi w tey mierze,
Jeſt, iż zła duſza
Sama ſię wzruſza
Zemſtą, a dobra odpuſzcza ſzczerze.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Onufry Rutkowski.