Zakwitła mi trześnia

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Zakwitła mi trześnia
Podtytuł	168. z p. Raciborskiego.
Rozdział	Pieśni miłosne, a. poważne
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[94]

168.

z p. Raciborskiego.

$\relative b { \set Staff.midiInstrument = "flute" \key d \major \time 3/4 \autoBeamOff d8 e fis4 g | a8 [(cis)] d4 r4 | b8 g fis4 e8 [(d)] |e4 d r4 \break b'8 g g b d d | a fis fis a d d | b8. g16 fis4 e8 [(cis)] | e4 d r4 \bar "|." } \addlyrics { Za -- kwi -- tła mi trze -- śnia ca -- łym bia -- łym kwia -- tem, że się mój ko -- cha -- nek, że się mój ko -- cha -- nek, że się szu -- łał świa -- tem. }$

Zakwitła mi trześnia
Całym białym kwiatem,
Że się mój kochanek,
Że się szułał (tułał) światem.

O szułał się, szułał,
Nie może on trefić;
Ta jego kochanka
Nie chce mu otworzyć.

Otwórz mi, ma miła,
Malowane dźwierze,
Aże ja obejzdrzę,
Kto ku tobie przyjdzie. —

Nie przyjdzie tu żaden,
Jeno me serdeczko,
A jak mnie tu niéma,
To próżne łóżeczko. —

[95]

Otwórz mi, ma miła,
Bo mi bardzo zima,
Bo ja se zapomniał
Swego płaszcza doma. —

Zapomniał, zapomniał,
A bo go téż niémasz,
Bo co tu raz przyjdziesz,
Dycki tak powiadasz. —

Jak będą ogłoski
Na téj Rudzkiéj farze,
To ja będę mówić
Twemu bratu: szwagrze!

Twemu bratu: szwagrze,
Matce pani matko,
Tobie będę mówić
Nieustawnie babko!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.