Zaloty (Liebert)
Zaloty
STARUSZEK twarz ma z wosku, róża ma kielich duży,
Staruszek czeka muszli ukrytej na dnie róży.
W południe, w muszli śpiąca, wygląda mała muszka,
Przeciera nóżką oczy i patrzy na staruszka.
Później okrakiem siadłszy na drżącym płatku róży,
Z huśtawki swej pachnącej zalotnie oczka mruży.
A róży ze zmartwienia paluszki drżą i więdną —
Na ziemię w osłupieniu upuszcza perłę srebrną.
