Zmarły człowiecze! z tobą (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Zmarły człowiecze! z tobą |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział IV |
| Indeks stron | |
Zmarły człowiecze! z tobą się żegnamy, * Przyjmij dar smutny, który ci składamy: * Trochę na grób twój porzuconej gliny * Od twych
przyjaciół, sąsiadów, rodziny.
Powracasz w ziemię, co matką twą była, * Teraz cię strawi, niedawno żywiła, * Tak droga każda, którą na śmierć wodzi, * Na ten ubity gościniec wychodzi.
Nie długo, bracie! (siostro) ! z tobą się ujrzymy, * Jużeś tam doszedł (doszła), my jeszcze idziemy, * Trzeba ci było odpocząć po biegu, * Ty wstaniesz, boś tu tylko na noclegu.
Boże! ten zmarły w domu Twym przebywał, * U stołu Twego jadał,
Ciebie wzywał, * Na Twej litości polegał bezpieczny, * Daj duszy jego odpoczynek wieczny. Amen.
