[309]ŚPIEW POWSTANIA POLSKIEGO.
(Na nótę Gilotyny.)
Do broni bracia! do broni!
To jest hasło — to nasz głos!
Orzeł Biały do Pogoni,
O Ojczyzny idzie los!
Do broni, bracia do broni!
Na czele nasz dzielny Wódz!
Czas wydobyć się już z toni
I ciemiężycieli zmódz!
Do broni, bracia, do broni,
Niech zdumiały słucha świat!
Oręż w naszej błyska dłoni!
Kto bez niego — ten nie brat!
Do broni bracia, do broni!
Każdy umysł męstwem zbrój!
Z narodnym znakiem na skroni,
Na rozkazy gotów stój.
Do broni bracia, do broni!
Tam gdzie Chrobry stawił słup,
[310]
Wrogów zmożem, nie nas oni,
I nie pójdziem na ich łup!
Do broni bracia, do broni!
Niechaj miecz zemsty, tych krew
W odmęt wód Bałtyku roni,
Co szli świętym prawom wbrew!
Do broni bracia, do broni!
Dobrą sprawę wesprze Bóg!
On nas swą tarczą zasłoni,
A przed tą pierzchnie nasz wróg!
Do broni bracia, do broni!
Niechaj ten głos w Carski gród,
Niechaj w uszy Króla dzwoni,
Że praw swych żąda nasz ród!
Do broni bracia, do broni!
To jest hasło — to nasz głos!
Orzeł biały — do Pogoni
O Ojczyzny idzie los!
Bard nadwiślański z 1832 r.
