Śpiewnik kościelny/Daj nam Chryste wspomożenie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Daj nam Chryste wspomożenie |
| Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
| Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
| Data wyd. | 1838 |
| Druk | Stanisław Gieszkowski |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały rozdział Pieśni postne I |
| Indeks stron | |
![\relative f {
\clef "tenor"
\key d \minor
\time 6/8
\autoBeamOff
\stemUp f8 f[ g] a a4 | g8 g4 f8 e4 |
g8 g4 a8 \stemDown c4 | \break
b8 a4 \stemUp gis8 a4 | a8 a4 g16[ f16] e8[ d8] | g4 f8 e8 d4 \bar "|."
}
\addlyrics { \small {
Daj nam Chry -- ste wspo -- mo -- że -- nie,
Daj bo -- le -- ści wy -- sła -- wie -- nie,
Pan -- ny Ma -- ryi Ma -- tki twej.
} }](http://upload.wikimedia.org/score/8/e/8ehch2pdm5wp0saa7ugs0jvj5dl2215/8ehch2pd.png)
Daj nam Chryste wspomożenie,
Daj boleści wysławienie,
Panny Maryi Matki twej.
Która w on czas boleść miała,
Kiedy na cię poglądała,
Na krzyżu zawieszonego.
Stała Matka boleściwa,
Pod krzyżem bardzo smutliwa,
Na którym był jej Syn wisiał.
Stojąc, kniemu wzniosła oczy,
Żądając z nieba pomocy,
Boga Ojca niebieskiego.
Mówiąc: mój Synu najmilszy,
Me smutne serce pocieszy,
Przemów słowo łagodliwe.
Słyszę iże z łotrem gadasz,
A na mnie nic niepamiętasz,
Któram ciebie porodziła.
Wejrzyj na moje ubóstwo,
Udręczenie i sieroctwo,
Które mnie zewsząd nachodzi.
Potem do Syna wołała,
Narzekający wzdychała,
Żądający pocieszenia.
Przemów, przemów słowo ku mnie,
Aza mnie boleść ominie,
Której jestem napełniona.
Pan Jezus na krzyżu wisząc,
Na boleść swej matki patrząc,
A sam też nie mniejszą cierpiąc;
Nie rzekł do niej ani Panno,
Bo temu czasu nie było
Łagodnego rozmówienia:
Ale jej rzekł jako srogo,
Nadewszystko przykre słowo:
Niewiasto, oto Syn tobie,
Potem rzekł do zwolennika,
Do swojego miłośnika:
Janie, oto matka twoja.
Na poły wszystka umarła,
Zemdlawszy na ziemię padła,
Od smutku bardzo wielkiego.
Przez twe Chryste umęczenie,
Daj nam grzechów odpuszczenie,
A potem duszne zbawienie,
Z tobą wieczne królowanie.
