ZebyŻeby wstał prędko kaci nalegają,
Naśmiewając się, nogą popychają:
Żaden w upadku Zbawcy nie ratuje, Ani folguje.
✠
Pieśń idąc do Stacyi IV.
Jezus potyka się z bolesną Matką swoją.
Powstawszy z ziemi, gdy na Kalwaryją
Zwróci się Jezus, postrzeże Maryją
Matkę kochaną, ta ku niemu drżąca Idzie płacząca.
Wejrzą na siebie, nie mówią i słowa,
Dla żalów ciężkich ustała wymowa:
Same w nich słychać głębokie wzdychania, Jęki i łkania.
✠
Pieśń idąc do Stacyi V.
Szymon Cyreneusz Jezusowi krzyż nieść pomaga.
Boleść z żałością, że się wraz złączyły,
Jezusa w siłach ciężko osłabiły:
Tak, że już krzyża daléj nieść nie może, Któż mu pomoże?
Pomóż człowiecze dźwigać krzyża Panu,
Wszak to dla twego szczęśliwości stanu:
Przyłącz się chętnie do Cyrenejczyka, Za pomocnika.
✠
Pieśń idąc do Stacyi VI.
Jezusowi Twarz ociera Ś. Weronika.
Nie tak rzęsisty sok z grona wyciska
Prassa, jako krzyż, gdy Pana przyciska:
Twarz świętą broczy krwią z potem zmieszaną, Od złych zeplwaną.
Na co żałosna patrząc Weronika,
Ociera Pańską twarz wziąwszy ręcznika:
Tę wyrażoną w nadgrodę uczynku, Ma w upominku.
✠
Pieśń idąc do Stacyi VII.
Jezus drugi raz pod krzyżem upada.
Postąpi dalej, niosąc krzyża brzemię
Jezus kochany, w tem padnie na ziemię:
W bramie sądowej drzewem obalony, Leży zemdlony.
Leje się źródłem krew z najświętszej głowy,
Gdy krzyż uderzył o wieniec cierniowy:
Ztąd nowa boleść Jezusowi memu, Na pół żywemu.
✠
Pieśń idąc do Stacyi VIII.
Jezus napomina niewiasty nad sobą płaczące.
Zacne Matrony na ten widok nowy
Zapatrując się, a nie mogąc słowy
Żalu wyrazić, łzy obficie leją, Wszystkie truchleją.
Cieszy je Jezus, nad własną osobą
Nie każąc płakać, chybaby nad sobą,
I nad synami, za których swawole, Cierpi te bóle.
✠
Pieśń idąc do Stacyi IX.
Jezus trzeci raz pod krzyżem upada.
Gdy daléj krzyża nieść w mdłości nie zdoła
Jezus zraniony, a hałastra woła:
Postępuj prędzej na miejsce karania, Bez omieszkania.
Upadłszy ciężko, już to po raz trzeci,
Niby Cedr wielki gdy z Libanu leci,
Stęknie na ziemi, krew się z ran dobywa, Hojnie wypływa.
✠
Pieśń idąc do Stacyi X.
Jezus z szat obnażony, octem z mirą i żółcią napojony.
Już stanął Jezus na górze Golgocie,
Gdzie go złość katów ku większej sromocie
Z szat obnażyła, zkąd się Jezus wstydzi, Lud z niego szydzi.
Podaje ocet żółcią zaprawiony
Ustom Jezusa, by wypił spragniony,
Częstuje rzesza, nagli do spełnienia, Dawcę zbawienia.
✠
Pieśń idąc do Stacyi XI.
Jezus okrutnie do krzyża przybity.
Obnażonego o krzyż uderzają,
Złośliwi kaci, litości nie mają:
Ciągną za nogi, ręce, bez ochrony, Jak w lutni strony.
Dziurawią dłonie i nogi gwoździami,
Bijąc w nie silnie ciężkiemi młotami:
Krew się obficie leje z każdej rany, Jako z fontany.
✠
Pieśń idąc do Stacyi XII.
Jezus na krzyżu wywyższony umiera.
Podnosi z krzyżem Jezusowe ciało,
Które się zewsząd krwią najświętszą zlało,
Stawia je wpośród dwóch łotrów, w dół skały Lud zbyt zuchwały.
Patrzy na wszystko Matka Boska z Janem,
Ta nad swym Synem, ten płacze nad Panem,
Że tak okrutnie na krzyżu rozpięty, Kochanek święty.
✠
Pieśń idąc do Stacyi XIII.
Jezus z krzyża zdięty, na łonie Matki swojej złożony.
Już dług wypłacił śmiercią Pan na drzewie,
Za grzech nieszczęsny w Adamie i Ewie:
Zdejmują ciało, nie bez łez wylania, Do pochowania.
Matka bolesna mając na swem łonie
Syna zmarłego, niemal we łzach tonie:
Płacze, narzeka, ręce załamuje, Rany całuje.
✠
Pieśń idąc do Stacyi XIV.
Jezus do grobu włożony.
Obmywszy ciało Jezusowe łzami,
Matka stroskana, z świętemi uczniami
Niesie do grobu, i w nim ze czcią składa, Mdlejąc upada.
Cna Magdalena, że jej na łzach mało,
Skrapia olejkiem woniejącym ciało:
Jęczy jak gołąb, że nadspodziewanie Traci kochanie.
✠
Pieśń idąc Najświętszego Skramentu
Płacz i ty duszo, wszak ta śmierć dla ciebie,
Żebyś wiecznością żyła z Bogiem w niebie;
Żałuj za grzechy, proś o zmiłowanie: Odpuść mi Panie.
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
![\relative d {
\clef "tenor"
\key d \minor
\time 3/4
\autoBeamOff
d4 g a8[ c] | bes8[ g] a2 | g8. fis16 g4 a8[ bes] | \break
bes8[ fis] g2 \bar ":|" bes8[ d] c4 d8[ c] | bes4 a2 | bes8 a g4 fis | \break
fis8[ g] a2 | a4 bes8[ a] g4 | fis8[ a] g2 \bar "|."
}
\addlyrics { \small {
Bo -- ska do -- bro -- ci! u -- derz w_ser -- ce mo -- je
Łez wy -- try -- snę -- ły, nad Pa -- nem cier -- pią -- cym,
Krzyż dźwi -- ga -- ją -- cym.
} }
\addlyrics { \small {
Ła -- ską sku -- te -- czną, by ob -- fi -- te zdro -- je
} }](http://upload.wikimedia.org/score/a/9/a91ljl6po52jp4wzbr4lebwrt0oy49e/a91ljl6p.png)
