Śpiewnik kościelny/Msza III

MSZA III.


Na Introit.

\relative c' {
    \clef tenor
    \key f \major
    \time 2/2
    \autoBeamOff

    \stemDown \partial 4 a8 [bes8] | c4 f4 e4 d8 [e8] | f8 [c8] c2 c8 [a8] | g4 (a4) c8 [bes8] bes8 [a8] | \break
    a4 g2 a8 [bes8] | c4 f4 e4 d8 [e8] | f4 c2 f4 | \break
    e4 f8 [d8] c4 b!4 | c2. c8 [a8] | a8 [g8] g4 d'4 c8 [bes8] | \break
    bes4 a2 c8 [a8] | a8 [g8] g4 d'4 c8 [bes8] | bes4 a2 a8 [bes8] | \break
    c4 f4 e4 d8 [e8] | f8 [c8] c2 f4 | d4. bes8 a4 g4 | \stemUp f2. \bar "|."
}
\addlyrics { \small {
    Bo -- że Stwór -- co nasz Pa -- nie! przed to -- bą pa -- da -- my;
    U -- słysz na -- sze wo -- ła -- nie, po -- kor -- nie żą -- da -- my:
    O -- fia -- rę za -- czy -- na -- my, no -- we -- go za -- \skip 2 ko -- nu,
    Nio -- sąc ją przez Ka -- pła -- na, do two -- je -- go Tro -- nu.
}}


Boże Stwórco nasz Panie! przed tobą padamy;
Usłysz nasze wołanie, pokornie żądamy:
Ofiarę zaczynamy, nowego zakonu,
Niosąc ją przez Kapłana, do twojego Tronu.

Którą jak każdy wierny, mocno temu wierzy,
Chrystus Pan ustanowił, przy onej wieczerzy;
Gdy wziąwszy chleb i wino, przemienił oboje,
Boską swą mocą i dał, między ucznie swoje.

Mówiąc im: pożywajcie, to jest moje Ciało,
Które za naród ludzki będzie umierało;
W kielichu jest krew moja, którą ja z miłości
Wyleję, za całego świata nieprawości.

Tegoż Jezusa, jego zasługi i rany,
Ofiarujemy tobie Ojcze nasz kochany!
Racz się dla nich zmiłować nad nami grzesznemi,
Zgładź nasze winy, obdarz nas darami twemi.

Na Gloria.

Chwała na wysokości Bogu wszechmocnemu,
Pokój na tej niskości ludowi wiernemu:
Pokoju tego Panie udzielaj nam z nieba,
Abyśmy ciebie chwalić mogli jak potrzeba.

Chryste Baranku cichy, tobie się kłaniamy,
Żeś zgładził nasze grzechy, dzięki ci dawamy.
I ciebie wysławiamy Duchu święty Boże,
Niechaj nam łaska twoja do cnoty pomoże.

Przed Ewangeliją.

Ewangelija święta jest fundament wiary,
Bo z ust Boskich pochodzi, tak jak zakon stary:
Wszyscy się ku niej mamy wierni Chrześcijanie,
I wiarę zakładamy na twej prawdzie Panie.

Ona nam oznajmuje nasze powinności,
I drogę ukazuje do wiecznej radości:
Nie tylko mocno wierzmy co Bóg oznajmuje,
Ale też wiernie czyńmy co nam rozkazuje.

Na Credo.

W trzech Osobach jednego Boga wyznawamy,
Stworzyciela wszystkiego Ojcem nazywamy:

Ten zrodził Syna sobie równego przed wiekiem,
Który się dla nas grzesznych, raczył stać człowiekiem.

Ten się bez męża z Panny Maryi narodził,
Ażeby nas z niewoli piekła wyswobodził:
W mękach srogich na krzyżu umarł zamęczony,
Trzeciego dnia zmartwychwstał chwałą uwielbiony.

Klęcząc

Wstąpił do nieba, siedzi w chwale Ojca swego,
Zkąd przyjdzie z Majestatem w dzień sądu strasznego;
Dobrym odda nadgrodę i niebem zapłaci,
A bezbożnych za grzechy, na wieki zatraci.

Także Ducha świętego Bogiem wyznawamy,
Z Ojcem i Synem pokłon boski mu dawamy.
Po zmartwychwstaniu ciała, w dzień sądu owego,
Spodziewamy się chwały żywota wiecznego.


Na Offertorium.

Przyjmij Panie ofiarę świętą twego Syna,
Którą tobie na chwałę Kapłan twój zaczyna:
Przyjm chleb i wino które za Boskiem twem słowem,
Przemienione staje się ciałem Chrystusowem.

Zdrowie, życie i wszystko, co z twej mamy ręki,
Ojcze! dajemy tobie, na powinne dzięki:
Wejrzyj okiem łaskawem, na nasze ofiary,
Pokaż się miłościwym, przyjmij nasze dary.

Dla męki Syna twego, miłosierny Panie!
Odwróć od nas doczesne i wieczne karanie:
Daj nam w czasie potrzebnym, deszcze i pogodę,
Niech ziemia z twej dobroci, wydaje urodę.


Na Sanctus.

Z Aniołami śpiewajmy: Święty, Święty, Święty!
Bóg nasz jest w Majestacie swoim niepojęty:


Niech go wszelkie stworzenie, w niebie i na ziemi,
Nieustannie uwielbia, z wszystkiemi świętemi.

Daj Boże! by cię wszelkie narody poznały,
A święte Imie twoje, godnie wychwalały:
Niechaj wszyscy społecznie, tu wielbimy ciebie,
Potem na wieki z tobą króhemy w niebie.


Po Podniesieniu.

Przed tobą w tej świętości skryty Boże! padam,
Twej Boskiej wielmożności, winny ukłon składam:
Zapieram się na twoje słowo mej źrenicy,
Ciebie Boże wyznaję, tu w tej Tajemnicy.

Na krzyżu samo tylko Bóstwo skryte było,
Tu zaś i Człowieczeństwo nam się utaiło:
Ta świętość pokazuje wielką miłość Boską,
Gdy na pamięć przywodzi, śmierć Jezusa gorzką.

Oczyść nas we krwi twojej z naszych nieprawości,
A zapal serca nasze, ogniem twej miłości:
Niechaj w niebie na twoje oblicze patrzymy,
Którzy cię w tej świętości, obecnego czcimy.


Na Agnus.

Wesel się duszo wierna, gdyż Chrystus swe ciało,
Na pokarm daje, które za ciebie cierpiało:
Masz pod osobą chleba Chrystusa żywego,
Bez kielicha pożywasz Ciała i krwi jego.

Jezu! ja grzesznik twojej niegodzien miłości,
Byś wszedł do serca mego, bo jest pełne złości:
Ale zgładź grzechy moje, wszak to możesz sprawić,
I jednem słowem twojem, duszę moją zbawić.

Boże zbawicielu mój, żywy z nieba chlebie,
Daj, byśmy czystem sercem {Jożywali ciebie:
A w ostatnim momencie, w śmiertelnej ciężkości,
Bądźże naszym posiłkiem, na drogę wieczności.


Na przeżegnanie.

Kończąc ofiarę świętą, prosimy cię Panie:
Niechaj się miłą w twojej obliczności stanie;
Przez krzyż Syna twojego i jego zasługi,
Zmiłuj się Panie! odpuść nam grzechowe długi.

Oddal od nas łaskawie dla tej to ofiary;
Powietrze, głód i wojnę, ogniowe pożary:
Nie wypuszczaj nas z twojej wszechmocnej opieki,
Bądź naszym Ojcem teraz i potem na wieki.



Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).